پس از مداخلات گسترده شرکت نفت و سیمان در ارجان، حالا نوبت به کاشت صیفی‌جات رسیده است. فعالان میراث‌فرهنگی، هجوم کشاورزان و کاشت بی‌رویه محصولات کشاورزی چون گوجه و خیار را تعرضی جدی در یکی از مهمترین محوطه‌های باستانی خوزستان می‌دانند.
cheap shoes nike dunk sb silver box collection - Low shoes - GiftofvisionShops - nike jordans retro 1 camo shoes black friday deals , Sneakers - Women's shoes | Dialadogwash - Women's shoes - Footwear NIKE - nike air jordans vi 6 mens silver rings black gold - Sneakers - Low shoes , Nike Air Max Bolt CU4152 001 Black/White/Black
خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گروه میراث‌فرهنگی ـ زخم‌های محوطه باستانی ارجان، هنوز از استخراج و اکتشافات شرکت نفت و درختکاری شرکت سیمان ترمیم نیافته که هجوم یکباره کشاورزان برای کاشت صیفی‌جات، زخم کهنه این محوطه باستانی را دوباره زنده کرد. این درحالی است که یافته‌های باستانشناسی قدمت این محوطه را 6 هزار سال تخمین زده است. با این حال، گفته می‌شود هنوز برنامه جدی برای مقابله با تعرض‌های بی‌امان در ارجان وجود ندارد.
به‌گزارش CHN، محوطه باستانی ارجان با وسعت حدود 500 هکتار در کنار رودخانه "مارون" در 12 کیلومتری شمال شرقی بهبهان واقع شده است.در اولین مطالعات پیرامون شهر قدیم ارجان، قدمت این شهر به دوره ساسانیان (224- 652 میلادی) نسبت داده شده ولی در سال 1316 خورشیدی درنزدیکی این محوطه باستانی، آثار یک آرامگاه متعلق به حدود هزاره دوم قبل از میلاد کشف شد که باب جدیدی در باستانشناسی این محوطه تاریخی گشود.
از سوی دیگر، یکی از کشفیات مهم این محوطه تاریخی جام طلایی ارجان است. شکل حلقه طلائی قدرت ارجان تجسمی از یک لوتوس نیلوفر آبی است که حامل پیامهای ذهنی و اساطیری است. باستانشناسان معتقدند تاکنون نظیر این حلقه طلائی در هیچ یک از حفاریهای علمی بدست نیامده است.
باتوجه به یافته‌های ارزشمندی که از این محوطه به‌دست آمده اما حفاظت و رسیدگی متولیان میراث‌فرهنگی نه‌تنها درخور این منطقه نبوده که هم‌اکنون ارجان با موجی از تعرض‌ها وضعیت بحرانی را سپری می‌کند.
«دولتی مختاران» رئیس انجمن دوستداران میراث‌فرهنگی بهبهان دررابطه با وضعیت نگران‌کننده محوطه باستانی ارجان به خبرگزاری میراث‌فرهنگی اینطور می‌گوید:« درحال‌حاضر مهمترین مسئله‌ای که محوطه باستانی ارجان با آن مواجه است، هجوم یکباره کشاورزان برای کاشت صیفی‌جاتی از قبیل خیار و گوجه است».
به‌اعتقاد وی، کاشت بی‌رویه صیفی‌جات توسط کشاورزان و روستائیان سبب نفوذ آب به قدیمی‌ترین بخش ارجان می‌شود. بخشی که قدمت آن به‌گفته باستانشناسان به دوره عیلامی هم می‌رسد. هم‌اکنون کشاورزان در مهمترین قسمت‌های تاریخی ارجان و در کنار کوه خوئیز مشغول به فعالیت و کاشت صیفی‌جات هستند.
وی همچنین از تهدیدات بی‌امان تپه سبز می‌گوید: با اینکه تپه سبز به شماره 907 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده و در حدفاصل بین روستای منصرویه و کارخانه سیمان بهبهان قرار دارد اما باز هم شاهد کشت کشاورزان در این منطقه هستیم. این درحالی است که زیر این تپه قصر دوره اشکانیان قرار گرفته است.
او تاکید کرد، اعتراض‌هایی که از کشاورزان مشغول به کار تپه سبز شد حتی منجر به جریمه 200 هزار تومانی شد اما آن‌ها بی‌توجه به جریمه‌ها و شکایت‌ها همچنان مشغول به کشت هستند.
مختاریان می‌گوید: باستانشناسان مختلفی از محوطه باستانی ارجان بازدید و کاوش کردند اما هیچ یک از این بازدیدها مانع از تخریب‌ها نشد. درحال‌حاضر مهمترین تپه‌های این منطقه به‌دلیل کشت و زرع از بین رفته‌اند. این درحالی است که تاکنون مدیریت پایگاه میراث‌فرهنگی ارجان هیچ واکنشی نشان نداده است.
تا این لحظه تماس‌های خبرنگار خبرگزاری میراث‌فرهنگی با علیرضا پیمانی مدیر پایگاه میراث‌فرهنگی ارجان بی‌نتیجه بوده است. اما آنطور که فعالان میراث‌فرهنگی بهبهان می‌گویند، این محوطه باستانی با شدت کشاورزی در محوطه شرایط اضطراری را تجربه می‌کند و جلوگیری از هجوم بی‌امان کشاورزان ضروری به نظر می‌رسد.