شعر

سرود آذرآبادگان شعری از شادروان گلِ‌گلاب

سرود آذرآبادگان را شادروان استاد حسینِ گلِ‌گلاب سرایندهٔ سرود بی‌مانند، ماندگار و جاودانهٔ «ای ایران» در امردادماهِ سال 1324 سرودند. سروده آذرآبادگان توسط زنده‌یاد روح الله خالقی ساخته شد.

گفتنی است اين سرود در همايش گريز اهريمن سال 1387 توسط هنرمندان گروه «سرنا» به سرپرستی بانو یسنا بازخوانی شد.

 

 

بند نخست شعر:

ای مهر دلیران و آزادگان
خاک خرم آذرآبادگان

ایران تو چون پر بها گوهری
تابان اختری پر فروغ آذری

بدگهر همیشه در برابرت به خاک
روشن از تو چشم میهن ای زمین پاک

درفراز و خرمی همیشه چون بهار
کوته از تو دست بدگهر به روزگار

ای خطه آذرآبادگان، آذرآبادگان
ای خاک تو مهد آزادگان مهد آزادگان

دور از تو اندیشه بدکنشت
خرم بمان همچو خرم بهشت

 

بند دوم شعر:

ای در استواری چو کوه سهند
ایران از تو باشد بسی سربلند

بد خواهان تو تیره‌روز و زبون
افتاده به گرداب غم سرنگون

نور دیده وطن فروغ روی توست
چشم دوستان و دشمنان به سوی تست

بزم دوستان ز آذر تو روشن است
اخگری زآذرت به جان دشمن است

ای خطّه آذرآبادگان، آذرآبادگان

ای خاک تو مهد آزادگان مهد آزادگان

دور از تو اندیشه بد کُنشت

خرّم بمان همچو خرّم بهشت