شعر
چامه برای ایران 21 - «سرزمین من ایران»
محسن محمودی
دلم ز عشق وطن عاشقانه لبریز است بیا که عشق وطن تا ابد دل‌‌انگیز است
من این حقیقت دیرینه با تو می‌گویم که جای جای وطن خاک پهلوان خیز است
بـرای ملت ایران، تمام خاک وطــن سرای خاطره‌هایی غـرور آمیز است
سرود کشور ایـران به هر زبان و بیان برای مـردم ما نغمه‌ای دل‌آویز است
حضور پرچم ایـران به پهنه‌ی مـیهن نشان کشور ایـران قهرمان خیز است
بیا که جان من و تو به رسم قربانی
فدای هـر وجب از سرزمین ایرانی
از آن زمان که به ایران نشان هستی بود نشان حرمت خاک و وطن پرستی بود
به گوشه گوشه‌ی ایران ز یک تبار و نژاد غریو عشق وطن بود و شور مستی بود
به هر زمان که جوانان قیام خون کردند شکست دشمن دون بود و دیو پستی بود
بـه حکم ایـزد یکتـا و خـون ایـرانی وطن همیشه فراتر از هر شکستی بود
سرود ملت ایـران ز شوق عشق وطن پیام شـادی و شور و پیام هستی بـود
بیا که جان من و تو به رسم قربانی
فدای هر وجب از سر زمین ایرانی
ز سرزمین شمال و ز خاک خوزستان ز شهرهـای جنـوب و ز خطۀ گیلان
ز خاک پاک سنندج ز شهر کرمانشاه ز ملک بانه و سردشت و خاک کردستان
ز آستارا و مـرند و مراغـه و تبریــز ز اردبیـل و مهـابـاد و ابهـر و زنجـان
ز جـای جـای خراسان ز مردم بیرجند ز سبـزوار و گنـابـاد و تـربت و قوچان
ز مـردمـان بـلوچ و ز خطـه‌ی زابـل ز مهـد تـرکمانان و ز گنبد و گـرگـان
بیا که جان من و تو به رسم قربانی
فدای هر وجب از سر زمین ایرانی
ز خاک مردم یزد و ز پهـنه‌ی کـرمان زقشم و کیش و زهنگام و هرمز و لاوان
ز رود کرخه و کارون و خاک خرمشهر ز اندیمشک و ز دزفول و شهر آبادان
ز مـردمـان بروجـرد و دهلران و اراک ز اصفهـان و ز شیراز و مـردم کـاشان
ز خاک بندر بوشهر و دیـلم و نیـریـز ز قم ز ساوه ز قزوین و خطه‌ی سمنان
ز مردمان وطـن خـواه پهنـۀ تهـران ز فـرد فـرد جـوانـان کشور ایـران
بیا که جان من و تو به رسم قربانی
فدای هر وجب از سرزمین ایرانی
تمام خاک وطن ازمن است و خانۀ ماست بیا که کشور نـام آور جهان اینجـاست
حریم خانـۀ میهـن همیشه جاوید است بنای عشق وطن محکم است و پا برجاست
میان جام جهان و درون خاک زمین زهر طرف که نگری تام این وطن پیداست
ببین درخشش نام وببین طراوت خاک ببین که هروجب ازخاک این وطن زیباست
بیا که گوهر جانم فدای این وطن است بدان که کشور ایران همیشه خانۀ ماست
بیا که جان من و تو به رسم قربانی
فدای هر وجب از سرزمین ایرانی
وطن، تو مهد امیدی و خانۀ جانی سرای پاک من و خاک قهرمانانی
تمام خاک تو آکنده از تبار من است صد افتخار که تو خانۀ دلیرانی
حریم پاک ترا غرق خون طواف کنم نماز عشق بخوانم که ملک ایمانی
لباس رزم بپوشم بـه جـان نثاری تو نثـار جـان بنمایم به رسم قربانی
سرود عشق نوازم چـو شـاعر آزاد به عشق نام تو ای سرزمین ایرانی
بیا که جان من و تو به رسم قربانی
فدای هر وجب از سر زمین ایرانی
