سه شنبه, 17ام ارديبهشت

شما اینجا هستید: رویه نخست فردوسی و شاهنامه شاهنامه

شاهنامه

زن در شاهنامه - فرانک دوانلو

آنان که طلایه‌دار رادی و رادمنشی بودند. می‌ستاییم آنان را که با گفتار، کردار و پندار نیک خویش، بزرگی و سرفرازی را به یادگار نهادند و لحظه‌ای از کوشش و پیکار فروگذار ننموده و با دهش جان خویش در راه اندیشه، عشق، مردم و میهن، فرهنگ و تمدنی درخشان را پایه‌ریزی نمودند تا فرزندان‌شان سرفرازانه‌تر آنان را بنامند و بخوانند.
«پاک‌ترین درودها بر آنان باد»

دانش پزشکی درشاهنامه

از‌نشانه های‌ماندگاری‌شاهنامه،اشارت هایی‌است که این اثر سترگ به دانش ایرانیان دارد پی جویی دانش پزشکی در شاهکاری که رویکرد اصلی آن حماسه و بر محور اخلاق و فردگرایی است می تواند بر اهمیت کار فردوسی بزرگ بیفزاید. در این روزها که همزمان با روز بزرگداشت حکیم بی بدیل شرق، ابن سینا و روز پزشک است، پژوهشی را می خوانیم که نویسنده آن هم در کسوت پزشکی قرار دارد و هم به عنوان بنیان گذار بنیاد فردوسی دستی در پژوهش شاهنامه دارد.

ما کجاییم، فردوسی کجاست؟

سخن درباره اینکه شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی، نماد ایرانی بودن و تاریخ پندارهای ایرانی است، چندان روشن و بی چون چراست که پرداختن به آن بی هیچ دلیلی، شایسته نمی نماید.

شاهنامه و تاریخ

برگرفته از تارنمای شاهنامه و ایران
شاهنامه تاریخ پیشینیان، و به منزله تاریخ، سرگذشت ایران است در زمان و ردّ پاى زمان است در ایران. شاهنامه در قرن چهارم‏هجرى سروده شد، چهار سد سال پس از شکست ایرانیان از عرب‏ها؛ زمانى که ایرانیان خراسان مى‏کوشیدند تا در شرایط تازه و در برابرخلافت بغداد سرنوشت سیاسى و فرهنگى خود را باز سازند.

در همین زمینه