پهنه‌ی آفرینش‌های فرهنگی را، آزاد کرده و گسترش دهیم
برگرفته از ماهنامه خواندنی شماره 68، رويه 37
افتخار آفرینی و شهرت‌آوری از ویژگی‌هایی است که بیش‌تر انسان‌ها دوست دارند آن را داشته باشند.
دولت‌ها نیز تلاش می‌کنند در سیاست‌گذاری‌های خود به‌دست آوردن افتخار را مد نظر داشته باشند.
هنر و ورزش از جمله راه‌هایی است که مردم با ورود به رشته‌های مختلف آن تلاش می‌کنند به بروز استعدادهای خود پرداخته و دارای جایگاه اجتماعی شوند. کشوری مانند چین در ورزش بسیار افتخار آفرین است . در بیش‌تر رشته‌های ورزشی ورزشکار خوب دارند و همیشه یک پای قهرمانی در المپیک است.
در مقابل امریکا در هنر به ویژه سینما و موسیقی صاحب هنرمندان مشهور و جهانی است. کشورهای دیگر نیز هر کدام تلاش می‌کنند سهمی از این پیروزی‌ها داشته باشند. حتا بسیاری از کشورها این افتخار‌ها را برای خود می‌خرند. مانند کشورهایی که ورزشکاران خوب اما فقیر آفریقا یا امریکای جنوبی را که در کشور خود فرصت پیشرفت ندارند، با پول می‌خرند و آن‌ها با پذیرش ملیت این کشورها در تیم‌های ملی آن‌ها مدال‌آوری می‌کنند.
مانند تیم ملی فوتبال قطر یا ژاپن و یا تیم کشتی رژیم اسرائیل که کشتی‌گیر روس دارند.
دولت آمریکا که تلاش بسیاری برای دادن خوراک فرهنگی به تمام مردم جهان دارد، همین کار را در هنر با قدرت بیش‌تری انجام می‌دهد. تعداد هنر پیشه‌ها، کارگردان‌ها، خوانندها و ... که به نام آمریکا و در جهت منافع دراز مدت این کشور در هالیوود کار می‌کنند، اما ملیت‌های غیر آمریکایی دارند، بی‌شمارند. این نوابغ با هزینه کشورهای خود آموزش می‌بینند، اما به دلایل مختلف بویژه پول و امکانات فراوان، جذب کشورهای ثروتمند می‌شوند.
کشور ما ایران در هر دو زمینه هنر و ورزش دارای استعدادها و نوابغ فراوان است. افتخار می‌کنیم که برای تیم‌های ملی‌مان نیاز به این انسان خریدن‌ها نداریم.
چه‌بسیار هنرمندان ایرانی که در امریکا و اروپا فعالند و مربیان و ورزشکاران میهن‌دوست ما بارها و بارها پیش‌نهادهای تغییر ملیت را رد کرده‌اند .
اما نکته این‌جاست که آیا با وجود چنین جوانان باهوش و توانمندی، آیا در جایگاهی که لیاقتش را داریم هستیم؟ چرا باید بسیاری از جوانان ما پس از گرفتن مدرک دیپلم یا کارشناسی، آن‌گاه که باید به سود‌دهی و کسب افتخار برای ایران عزیز برسند به دنبال کشوری می‌گردند که بتوانند نبوغ خود را آن‌جا بروز دهند. چرا با این همه نیرو باید نفت و مواد اولیه بفروشیم و حق پخش فیلم یا بازی فوتبال بخریم. آیا نباید از این بازار هنر و فوتبال که سالانه میلیاردها دلار گردش پول دارد ما هم سهمی داشته باشیم. آن‌ها پول می‌دهند و نبوغ ما را می‌خرند و محصول به‌دست آمده از این نبوغ را با نفت ما عوض می‌کنند.
بیاییم زمینه را با ایجاد فرهنگ‌سراها، خانه‌های هنر محله، گسترش سینمای تجربی، ایجاد باشگاه‌های ورزشی رایگان، استعدادیابی هنری و ورزشی در سراسر ایران و ... ایجاد کنیم.
با یکی کردن این جویبارهای کوچک رود خروشان ایران را برای فتح دروازه‌های افتخار و درآمد در جهان به حرکت در‌آوریم .
سال‌ها دل طلب جام جم ...
