ایران‌بوم

حتی بسیاری بر این باورند که تیم ملی با 3 امتیاز تاشکند از حالا می‌تواند چمدان‌هایش را برای جام جهانی ببندد. با وجود این، نمایش متزلزل تیم ملی در این بازی نگرانی‌هایی را برای آینده به‌وجود آورده است. این آینده می‌تواند بازی‌های بعدی همین مرحله، جام جهانی 2014 در برزیل و حتی دوران بعد از آن باشد. بازی تاشکند نکات مهمی داشت که چشم پوشی از آن و دل‌خوش کردن به 3 امتیاز آن، برای فوتبال ایران گران تمام خواهد شد.

1- حتی بازیکنان تیم ملی هم اعتراف می‌کنند که این یک پیروزی اتفاقی بود. ازبکستان در این بازی نمایش برتری داشت که بخشی از آن به بد بازی کردن تیم ملی برمی‌گردد ولی نمی‌توان از پیشرفت سال‌های اخیر این تیم به سادگی گذشت. در کنار ژاپن، استرالیا و کره‌جنوبی که از سایر تیم‌های آسیایی فاصله گرفته اند، به‌نظر می‌رسد، ازبکستان هم مصمم است که به این گروه اضافه شود. هرچند این تیم هنوز نتوانسته ایران را شکست دهد ولی این بازی نشان داد که از این به‌بعد و به‌خصوص در بازی برگشت، باید روی ازبکستان به‌عنوان یک حریف قدرتمند حساب کرد.

2- در سال‌های نه چندان دور بازیکنان ایرانی در آسیا به‌دلیل تکنیک‌شان ستوده می‌شدند ولی با بالا رفتن سطح تیم‌های آسیایی، این برتری کمرنگ شده و در بازی‌های سخت دیگر گره گشا نیست. در مصاف تاشکند هم بازیکنان ازبکستان که در لیگ‌های روسیه و اوکراین یا لیگ‌های معتبر آسیا بازی می‌کنند، در نبردهای تن به تن بهتر از همتایان ایرانی شان بودند. نمونه آن ادیل احمدف، هافبک آنژی ماخاچ کالای روسیه و بازیکن سال ازبکستان بود که بارها از بازیکنان تیم ملی عبور کرد، هرچند برخی معتقدند که خستگی اردوی ترکیه هم در کم آوردن بازیکنان تیم ملی تاثیرگذار بوده است.

بالا نرفتن کیفیت فنی بازیکنان ایرانی در سال‌های اخیر را می‌توان به تماس کم آنها با فوتبال روز اروپا و جهان دانست. درحالی‌که کره و ژاپن حدود 30 لژیونر در اروپا دارند، بازیکنان ایرانی ترجیح می‌دهند به‌دلیل پیشنهادهای نجومی در لیگ‌برتر باقی بمانند. فراموش نکنیم که کی‌روش هم از کم بودن تعداد لژیونرهای فوتبال ایران ابراز نگرانی کرده است.

3- ترکیب تیم ملی در تاشکند را اکثرا بازیکنانی تشکیل می‌دادند که از سی سالگی گذشته‌اند یا در نزدیکی سی سالگی هستند. حتی کی روش هم که یکی از اهداف انتخابش، وارد کردن نسل جدیدی به تیم ملی بود، هنوز نتوانسته بازیکنان جوانی را برای جایگزینی بازیکنان اصلی انتخاب کند. تیم فعلی درصورت صعود به جام جهانی 2 سال پیرتر خواهد شد و اگر با استخوان‌بندی فعلی به جام‌جهانی برود، آینده درخشانی را در پیش نخواهد داشت. فدراسیون فوتبال از حالا باید به فکر روزهای بعد از جام جهانی باشد، وقتی اکثر بازیکنان فعلی تیم ملی بازنشسته خواهند شد و قرارداد کی‌روش هم به پایان رسیده است.

4- بر خلاف مربیان خارجی قبلی که برخی از آنها با حملات مطبوعات و کارشناسان له شدند، فوتبال ایران به‌نظر می‌رسد هنوز مرعوب کی روش است، به همین دلیل کمتر دیده‌شد‌ه‌ که کسی از ترکیب تیم ملی در ازبکستان انتقاد کند. حتی برخی 11 نفر اصلی کی روش را برنامه‌ای از پیش تعیین‌شده در راه پیروزی پایانی می‌دانند ولی تعویض دقیقه 44 ابراهیمی و ورود حیدری نشان می‌دهد که او در انتخاب‌هایش اشتباه کرده است.

کی روش که در یک سال اخیر در ورود بازیکنان جدید به ترکیب اصلی احتیاط کرده بود، این بار 5 تغییر اساسی در ترکیب تیمش داشت که برای همه غیرمنتظره بود.او عقیلی را به‌دلیل مصدومیت در اختیار نداشت و ظاهرا از غیبت پولادی، حیدری و خلعتبری در روزهای اولیه اردو ناراضی بود ولی به‌نظر می‌رسد که او در تخمین توانایی بازیکنان جانشین که در اردو عملکرد خوبی داشته‌اند، اشتباه کرده است. ظاهرا کی روش هنوز روحیه بازیکنان ایرانی را کاملا نشناخته است.