ایران‌بوم

باستان‌شناسان بقایای اولیه پل را مربوط به دوران ساسانی می‎دانند و معتقدند یکی از دهانه‎های پل پس از عقب‌نشینی سپاه ایران در جنگ با عرب‎ها، برای جلوگیری از نفوذ آنان تخریب شد.

بعضی از اهل فن وجه‌تسمیه آن را برگرفته از کلمه (گومیشه) یعنی محل پرورش می‎دانند. بعضی بر این باورند که گاومیش نر در قدیم جفت خود را گم می‎کند و در پی یافتن آن تمامی دره‎ها و غارها را در هم می‎نوردد و سرانجام آن را در غاری در این محدوده می‎یابد، از آن پس این منطقه را گاومیشو نامیده‎اند.

بقایای اولیه این پل مربوط به دوران ساسانی است. قوس‎های جناغی آجری و سایر تعمیرات سنگی نمای فعلی پل، نشانگر مرمت آن در دوره‎های بعدی به خصوص در دوره اتابکان لر کوچک است.

پایه‎های پلی مربوط به دوره ساسانیان بوده که در جنوب این پل هنوز به چشم می‎خورد، اما پل گاومیشان جدیدتر و مربوط به اوایل اسلام است.

این پل از پنج چشمه بزرگ تشکیل شده بود اما اکنون فقط یک چشمه سالم از آن باقی مانده است. ارتباط چشمه‎ها با مسیر حرکت آب و طغیان آن محرز بوده و این پل بسیار فنی است.