نام‌آوران ایرانی
پرستویی؛ بازیگری با تجربه‌های متفاوت
- بزرگان
- نمایش از شنبه, 03 تیر 1391 03:18
- بازدید: 3185
امروز دوم تیرماه تولد 55 سالگی پرویز پرستویی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون است که نقش‌های به یاد ماندنی وی را بر روی پرده سینما همه به خاطر داریم. بازیگری که ریسک تجربه در کارهای متفاوت را همیشه می‌پذیرد.
adidas heliopolis hotel in dubai , adidas concord ankle fur sneakers boys running Release Date Info , MysneakersShops | Air Jordan
به گزارش خبرنگار مهر، پرویز پرستویی متولد 1334 همدان دارای مدرک درجه یک هنری که معادل با کارشناسی است. وی فعالیت هنری را در مراکز رفاه خانواده، خانه‌های جوان و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان زیر نظر بهزاد فراهانی با نمایش "ماجرای یک محل" آغاز کرد.
در کارنامه پرستویی، سیمرغ بلورین فجر شانزدهم بخاطر بازی در فیلم "آژانس شیشه‌ای" و سیمرغ بلورین فجر بیست و سوم بخاطر بازی در فیلم "بید مجنون" مشهود است. بازیگری که با حضورهای متفاوت در فیلم‌های دفاع مقدسی، کمدی‌های فاخر و آثار اجتماعی توانست بسیاری از ظرفیت‌های بالقوه خود را بالفعل کند.
وی که بازیگری را با تئاتر آغاز کرد، پس از بازی در چند فیلم و مجموعه تلویزیونی توانست جایگاه خاصی بین بازیگران ایرانی پیدا کند. بازیگری که ریسک تجربه در کارهای متفاوت را پذیرفت و کارنامه پربار سینمایی او 30 فیلم مختلف را شامل می‌شود که در میان آنها از فیلم‌های ماندگار سینمای دفاع مقدس تا آثار کمدی و... می‌توان نمونه‌هایی پیدا کرد.
"دیار عاشقان" به کارگردانی حسن کاربخش اولین تجربه بازیگری سینمایی او در سال 1362 است. از نوع فیلمهایی که با رنگ و بو و نگاهی مستقیم به جنگ برای ارزشگذاری به آن در دهه شصت ساخته می‌شدند و به نوعی حضور پرستویی و کاراکتر بازیگری او را با جنگ و دفاع آمیخته کرد. هر چند این بازیگر هنوز فرصت لازم داشت تا مخاطبان خود را با تسلط و تکیه بر جلوه‌های بازیگری خود تحت‌تأثیر قرار دهد و تصویر ماندگار خود را در اذهان ثبت کند.
"پیشتازان فتح" به کارگردانی ناصر مهدی‌پور در سال 1363 ساخته شد. فیلمی با تکیه بر وجوه اکشن و حادثه‌ای جنگ که به گروه دوازده نفری شناسایی و پاکسازی مین‌ها می‌پردازد که در واقع زمینه ساز عملیات مستند "فتح المبین" شدند. فیلم با تکیه بر چهار معبر پاکسازی شده توسط این گروه که تعداد آشنای 12 نفر برایشان تعریف شده، کمتر به پرداخت پررنگ شخصیت‌ها می‌پردازد و بیش از هر چیز هم خود را بر بخش سخت افزاری جنگ قرار می‌دهد. حضور پرستویی هم در این فیلم برگرفته از شکل گیری شمایل تاریخی او به عنوان رزمنده و هم در راستای نهادینه کردن دغدغه‌های خاص او در فیلم‌های مرتبط با جنگ و جبهه قرار می گیرد.
"پیشتازان فتح" به کارگردانی ناصر مهدی‌پور در سال 1363 ساخته شد. فیلمی با تکیه بر وجوه اکشن و حادثه‌ای جنگ که به گروه دوازده نفری شناسایی و پاکسازی مین‌ها می‌پردازد که در واقع زمینه ساز عملیات مستند "فتح المبین" شدند. فیلم با تکیه بر چهار معبر پاکسازی شده توسط این گروه که تعداد آشنای 12 نفر برایشان تعریف شده، کمتر به پرداخت پررنگ شخصیت‌ها می‌پردازد و بیش از هر چیز هم خود را بر بخش سخت افزاری جنگ قرار می‌دهد. حضور پرستویی هم در این فیلم برگرفته از شکل گیری شمایل تاریخی او به عنوان رزمنده و هم در راستای نهادینه کردن دغدغه‌های خاص او در فیلم‌های مرتبط با جنگ و جبهه قرار می گیرد.
فیلم‌های "مار" و "شکار" ساخته مجید جوانمرد، "سازمان 4" ساخته حسن جوان‌بخش محصول سال 1366 و "حکایت آن مرد خوشبخت" ساخته رضا حیدرنژاد محصول سال 1369 هستند. فیلمهایی که فقط به مثابه تجربه‌های متفاوت پرستویی ورای آثار دفاع مقدسی می‌تواند در پرونده او جایگاهی پیدا کند.
"لیلی با من است" ساخته کمال تبریزی در سال 1374 بی‌شک فیلمی بود که فرصت دیده شدن بی‌واسطه به این بازیگر داد. فیلمی خاص در سینمای دفاع مقدس که تجربه موفقی در تلفیق کمدی و جنگ به شمار می‌رفت. پرستویی در این فیلم وجوهی از کنش و واکنش‌های لحظه‌ای را به نمایش گذاشت که تسلط همه جانبه او را بر بازیگری و کنترل بر توانایی‌هایش را نشان می‌داد و او را به عنوان یک بازیگر با ظرفیت‌های ناشناخته‌ای در حیطه کمدی مطرح کرد و... شروعی بر حضور این بازیگر در فیلم‌های این گونه سینمایی.
"مرد عوضی" ساخته محمدرضا هنرمند محصول سال 1376 است. فیلمی که نشان داد پرستویی کشف جدید و به حق سینمای کمدی است بدون آنکه ظرفیت و قابلیت‌های دیگر او هنوز به طور کامل آشکار شده باشد. مردی که با پیوند عضو به نوعی ظاهر و هویتش هم دستخوش تغییراتی می‌شود.
"روانی" را داریوش فرهنگ در سال 1376 ساخت با فیلمنامه‌ای از جابر قاسمعلی. فیلمی با حضور ستارگانی چون نیکی کریمی، خسرو شکیبایی و پرویز پرستویی که قصه درگیری‌های ذهنی یک زن جوان را روایت می‌کند. فیلم از معدود حضورهای پرستویی است که چندان متناسب با قامت بازیگری او نمی‌نماید. پرستویی در این فیلم با ژانر دلهره و ترس نقش شوهری را بازی می‌کند که فقط با تشویش و بحران‌های روحی همسرش مواجه می‌شود و... کلیت فیلم حول محور زن و رابطه غیرمستقیم او با خسرو شکیبایی می‌گذرد که با حضور مولفه‌هایی چون پیشگویی، زن فالگیر و... پررنگ می شود.
"آژانس شیشه‌ای" ابراهیم حاتمی‌کیا که در سال 1376 ساخته شد، بی‌اغراق فیلم نمونه دفاع مقدس و اثری ماندگار در حیطه سینمای جنگ و حتی در کارنامه بازیگران، کارگردان و عواملش باقی ماند. فیلمی که با انطباق بر قامت بازیگری پرستویی او را و حاج کاظم را در هم ادغام کرد و دیگر پس از آن نمی‌شد او را بدون آن اسلحه در دست، بدون آن غرور سرکوب شده و بدون همه کشمکش‌هایی که هر لحظه دچارش بود، تصور کرد.
"روبان قرمز" را حاتمی‌کیا یک سال بعد ساخت. فیلمی که بار نمادین آن بر وجه رئالیسم سنگینی می‌کرد ولی همچنان او را در قامت رزمنده‌‌ای مین یاب و منزوی با کشمکش‌هایی خاص و مشکل در برقراری ارتباط با دیگران مطرح کرد. پرستویی در این فیلم با تکیه بر کنش و واکنش‌های لحظه‌ای و نوع بدویتی که از خود به نمایش می‌گذارد توانست تفاوتی اساسی بین کاراکتر رزمندگانی که تا به حال بازی کرده قائل شود و نشان دهد که بازیگری است با قابلیت‌های مهار نشدنی و البته غیرقابل پی‌بینی که هنوز تا افتادن به ورطه تکرار فاصله دارد.
"مومیایی 3" محمدرضا هنرمند در سال 1378 ساخته شد که فیلم موفقی در ادامه "مرد عوضی" بود و با شناخت از قابلیت‌های کمدی پرستویی استفاده خوبی از حضور او در کنار بازیگرانی چون مهتاب کرامتی و... داشت. "عشق شیشه‌ای" رضا حیدرنژاد در سال 1378 با وام گرفتن بخشی از نام "آژانس شیشه‌ای" قصد رویکرد سهل‌الوصول به گیشه داشت. کمدی سطحی که حضور پرستویی در نقش یک بازیگر نقش‌های فرعی و اکشن و رابطه عاطفی او در کنار حضور روابطی چون استخدام آدمکش حرفه‌ای برای سر به نیست کردن خود و... حضوری در حد و اندازه کارهای کمدی او به همراه نداشت.
"شوخی" را همایون اسعدیان در سال 1378 ساخت. باز هم کمدی که با دریافتی سهل‌الوصول این بار از رابطه زوج پرستویی و حبیب رضایی در "آژانس ..." به نوعی یک کمدی متوسط از آب درآمد. "موج مرده" حاتمی‌کیا در سال 1379 ساخته شد ولی مدتی در محاق توقیف باقی ماند. پرستویی این‌بار در قالب کاراکتر یک سردار سپاه که با همسر و فرزندش که از نسل جدید است دچار کشمکش است خوش درخشید اما دیده نشد. کشمکشی که به جامعه و قشر نظامی هم تسری پیدا می‌کند و به نوعی تنهایی او را در پایبندی به آرمان‌هایی که کمرنگ شده، برجسته می‌کند.
"آب و آتش" فریدون جیرانی که در سال 1379 ساخته شد، از معدود انتخاب‌های نادرست او است. پرستویی را در کاراکتر علی مشرقی، نویسنده‌ای که درگیر رابطه‌ای ناخواسته با یک زن خیابانی می‌شود، نمی‌توان باور کرد. هر چند قصه، موقعیت و رابطه جسورانه‌ای که در فیلم طراحی شده، می‌توانست فرصت خوبی برای حضور متفاوت او باشد ولی پرستویی نتوانست این شخصیت را به مهارت سایر بازی‌هایش جان ببخشد و ماندگار کند.
"عزیزم من کوک نیستم" محمدرضا هنرمند که تجربه خاصی در حیطه کمدی فانتزی بود در سال 1378 نتوانست انتظارات از همکاری مجدد هنرمند و پرستویی را برآورده کند و یادآور "مرد عوضی" شود. هر چند پرستویی تلاش کرد از کاراکتر پدری کم درآمد که به خاطر نیازهای به حق پسرش اتفاقی در مسیر آدم ربایی قرار می گیرد، چهره‌ای تازه ارائه دهد.
"دیوانه‌ای از قفس پرید" محصول سال 1381 با کارگردانی احمدرضا معتمدی ساخته شد. این‌بار پرستویی در قالب یک کاراکتر بازمانده از جنگ که دچار نقصان جسمی است در کنار علی نصیریان و نیکی کریمی ظاهر شد. او تلاش کرد چهره‌ای متفاوت از یک بازمانده جنگ که بدل به قربانی بازی و طمع کاری می شود ارائه دهد ولی بازی او در این کاراکتر به لیست طلایی نقش آفرینی هایش اضافه نمی شود.
"بانوی من" یدالله صمدی در سال 1381 کمدی بسیار متوسطی بود که نه برای پرستویی در عرصه کمدی وجه جدیدی به همراه داشت و نه ترکیب او با بازیگرانی چون کتایون ریاحی و پانته‌آ بهرام و نه مثلث عشقی که چیزی ورای آثار کلیشه‌ای این حیطه به همراه نداشت. کاری که در حد تکراری محض باقی ماند.
بازی کوتاه او در "دوئل" ساخته احمدرضا درویش در سال 1382 در قالب یک فرمانده درگیر در جنگ و پس از آن "کافه ترانزیت" کامبوزیا پرتوی در سال 1383 تجربه‌های دیگر پرستویی بودند. او در این فیلم در نقش یک برادر شوهر سنتی آذری قرار گرفت که کنش و واکنشی مطابق سنت و قومیت خاص خود داشت و به نوعی کلیشه ای راه می‌رفت، حرف می‌زد، اعتقاد داشت و حتی دستور می‌داد. در مجموع با لهجه آذری او سعی کرد هر چه بیشتر این کاراکتر را جان ببخشد ولی نتوانست تصویری ملموس از خود ارائه دهد.
بازی در "بید مجنون" مجید مجیدی در سال 1383 در نقش یک مرد کور که با عمل جراحی بینایی خود را به دست می‌آورد و دوباره کور می‌شود، کاراکتری بود که انرژی زیادی از این بازیگر گرفت و او هم تلاش حرفه‌ای خود را برای نزدیک شدن به این نقش به کمک گرفت. کاراکتری که در عین چالش‌های درونی و بیرونی نوعی بازی حسی و زیرپوستی از این بازیگر طلب می‌کرد و پرستویی هم در این میان کم فروشی نکرد تا لیست طلایی خود را رنگین‌تر کند.
"به نام پدر" حاتمی‌کیا که در سال 1384 ساخته شد به گونه‌ای اجتناب‌ناپذیر ادامه سیر قهرمان همیشگی این فیلمساز این‌بار در موقعیت رویارویی با دخترش بود. به همین جهت هم مولفه‌های آشنای حضور خود در فیلم‌های حاتمی‌کیا را وام گرفت تا این‌بار تقابل این پدر را نه با جامعه و نه با بیگانگان بلکه با دخترش ترسیم کند و تاوان ناخواسته جنگیدن خود را به گونه‌ای غیرمستقیم دریافت کند.
"پاداش سکوت" ساخته مازیار میری است. فیلمی که با حرکت بر مسیر حضورهای موفق او در آثار دفاع مقدسی همان حس و حال و مولفه‌های آشنا را به مدد می‌گیرد که این نکته نمی‌تواند نقطه برجسته‌ای در کارنامه این بازیگر محسوب شود. در این فیلم در کنار پرستویی که به نوعی از بازی خود در نقش حاج کاظم در "آژانس شیشه‌ای" وام می‌گرفت، سیما تیرانداز، جعفر والی، آتیلا پسیانی، متاب کرامتی و... بازی کردند.
"صد سال به این سال‌ها" آخرین ساخته سینمایی سامان مقدم است که هنوز امکان اکران عمومی پیدا نکرده است. فیلمی که به روایت تاریخ ایران در سال‌های قبل و بعد از انقلاب می‌پردازد. پرستوی، رضا کیانیان و فاطمه معتمدآریا از بازیگران اصلی آن هستند. وی در این فیلم نقش مردی را بازی می‌کند که حوادث انقلاب مسیر زندگیش را تغییر می‌دهد و در پایان با شخصیت اصلی همراه می‌شود.
"بیست" فیلمی از عبدالرضا کاهانی که اولین جایزه بین‌المللی را برای وی به عنوان بهترین بازیگر مرد از جشنواره باتومی به ارمغان آورد. وی در این فیلم نقش آقای سلیمانی صاحب رستورانی را بازی می‌کند که قرار است 20 روز دیگر به دلیل مشکلات روحی و جسمی که وی دارد به فروش گذاشته شود. پرستویی در بیست بازیگر نقشی است که به بیماری افسردگی و وسواس دچار است که هر چند روز یکبار به دیدن یک روانپزشک می‌رود. این نقش یکی از مهترین نقش‌های وی در سال‌های اخیر است که با یک بازی درونی و با فاصله از نقش‌های قبلی این بازیگر به تصویر کشیده شده است.
"سیزده 59" آخرین فیلم پرویز پرستویی است که سال گذشته اکران عمومی شد. وی مدتی است در کنار بازیگری، به سرمایه‌گذاری در آثار سینمایی می‌پردازد. این فیلم نیز جز اولین کارهای وی به شمار می‌رود که به عنوان سرمایه‌گذار در پروژه حضور دارد.
این فیلم در ژانر دفاع مقدس ساخته شده و اثری اجتماعی در ارتباط با تبعات جنگ تحمیلی است. پرستویی در این فیلم که پیش بینی می‌شد به دلیل گریم متفاوت و همکاری با یک کارگردان جوان و تجربه‌گرا بازی متفاوت و به یادماندنی به تصویر بکشد. دوباره حاج کاظم آژانس شیشه‌ای و نقش‌هایی از این دست را که متعلق به سینمای دفاع مقدس است و ما عمدتا وی را با این چهره می‌شناسیم را تکرار کرد.
این فیلم پس از مدتی دوری وی از سینمای دفاع‌مقدس یک آغاز دوباره و ناامید کننده‌ای را برای علاقمندان به پرستویی و حتی منتقدان به همراه داشت. به طوریکه ادامه آن را می‌توانیم در فیلم "من و زیبا" فریدون حسن‌پور ببینیم که سال گذشته در جشنواره فیلم فجر به نمایش درامد و با واکنش‌های منفی روبرو شد. البته از وی در همان جشنواره فیلم "خرس" خسرو معصومی نیز به نمایش در امد که بازی وی باز هم در این فیلم با مضمون مثلث عشقی و البته با دورنمایه دفاع مقدس مورد توجه قرار نگرفت زیرا به دنبال تکرار گذشته بود.
شنیده حاکی است پرستویی قرار است به زودی در پروژه‌ای طنز به کارگردانی کمال تبریزی با فیلمنامه‌ای از پیمان قاسم‌خانی به ایفای نقش بپردازد. نام این افراد در کنار هم یادآور فیلم موفق"مارمولک" است. این پروژه می‌تواند آغاز فصل تازه‌ای برای این بازیگر برجسته سینمای ایران باشد.
