ایران‌بوم

یکصد و سی و هشتمین نشست انجمن فرهنگی مهرگان ساعت 18 روز چهارشنبه 7 آبان ماه 1393 با خواندن «سرود ای ایران» آغاز شد. نشست به سنت دیرین انجمن، ‌با غزلی از سوی آقای شمس مدیر جلسه آغاز گردید.

نخستین سخنران نشست آقای محمد اسماعیل حیدر علی (محمد حیدری) بودند که درباره نقش عدم آگاهی ‌رسانی رسانه‌ها که کمابیش در انحصار دولت قرار دارند در باره‌ی مخاطراتی که کشور را تهدید می‌کند، سخن گفتند و زیان‌های آن را دربعد ملی برشمردند.

سپس آقای پاییزی شاعر نام‌آشنای سرزمین‌مان، قطعه‌ی «‌پرواز روح به شیراز» ‌را پیشکش حاضران کردند. آن‌گاه بانوکریمی از میان ضرب المثل‌های فارسی، ریشه‌های ضرب المثل «‌چشم روشنی»‌ را برای حاضران بازگو کردند.

در این بخش از برنامه، آقای حسین داودآبادی‌فراهانی در دنباله‌ی مطالبی که در نشست پیشین انجمن مهرگان (‌مهرماه ) در زمینه‌ی«‌دفاع مقدس»‌ مطرح شده بود، دیده‌های خود را در باره‌ی دفاع مقدس و در هم شکسته شدن شهربند ( محاصره ) آبادان و جانبازی‌های لشگر77 خراسان ( ‌لشگر پیروز ) سخن گفتند و اشاره کردند که بنگاه‌های باربری و مسافربری کشور در جابجایی نیرو، ‌مهمات، وسایل و نیز انتقال اسیران به پشت جبهه‌ها، نقش بسیار ارزنده‌ای داشتند که در این راه شماری از آنان نیز به افتخار شهادت در راه ایران نایل آمده اند ؛ اما متاسفانه ارزش کار آنان ناگفته مانده و نقش بسیار ارزنده‌ی آنان فراموش شده است.

آن گاه بانو هما ارژنگی شاعر ملی‌گرا وملی‌سرای این مرز و بوم، «‌حماسه‌ی کورش بزرگ» را برای حاضران خواندند در پی ایشان آقای ‌مهندس‌محمد‌تقی‌حرآبادی شاعر ایران دوست و ملی‌سرای سرزمین‌مان پس از خواندن چند کاریکلماتور،‌ چکامه‌ی «کورش بزرگ» را بر حاضران خواندند.

سخنران دیگر نشست آقای‌فرشاد فرشیدراد بودند که در سخنان خود پیرامون فرهنگ رخشای ایران‌زمین، ضمن اشاره به آثار پرشمار باقی‌مانده علی‌رغم ایلغارها و به آتش کشیدن کتاب‌خانه‌ها و... به کتاب ارزش‌مند کلیله‌ و دمنه و مقدمه‌ی برزویه طبیب، به سوگندنامه‌ی پزشکی برزویه‌ی حکیم در این مقدمه اشاره کردند و گفتند که می‌بایست این سوگند‌نامه جانشین سوگند بقراط برای پزشکان ایرانی گردد.

در این بخش از برنامه، آقای محسن محمودی (آزاد قلم) شاعر ملی‌گرا و ملی‌سرای این سرزمین، چکامه‌ی «کورش بزرگ» ‌را تقدیم حاضران نمودند و سپس آقای شمس نیز چکامه‌ی «کورش بزرگ» خود را بر حاضران فرو خواندند.

در پایان، آقای هوشنگ طالع گفتند که فخر مردم ایران، جدا از این همه دست آوردهای شگرف در زمینه‌های علمی و فرهنگی، دوچیز است،‌ یکم این که این مردم هرگز بر خلاف دیگر مردمان «‌بت پرست»‌ نبودند و دوم، بازهم برخلاف دیگر مردمان «‌ برده دار» نبودند. ایشان در روزجهانی کورش از حقوق‌دانان انجمن مهرگان خواستند تا خانم دیوفولا را به خاطر این که به گفته‌ی خود، نوشته‌ی «منم کورش» را برای ناشناس ماندن تندیس کورش بزرگ از روی این تندیس زدوده است و بازهم ‌به اقرار خود، بسیاری از آثار «پارسه» و «پاسارگاد‌» راکه نمی‌توانسته غارت و چپاول ‌کند، شکسته است، همراه با همسرش به عنوان «شریک جرم»‌ به محاکمه بکشند و نتیجه را برای ستاندن غرامت و ثبت محکومیت آنان به کشور متبوعشان گزارش کنند و سازمان یونسکو و دیگر سازمان‌های جهانی را آگاه سازند.
این نشست در 20 و 30 دقیقه، به پایان رفت.