ایران‌بوم

حمیده چوبک، مدیر پایگاه باستان‌شناسی الموت، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس، به این موضوع اشاره کرد و گفت:
در کاوش‌هایی که در دژ الموت انجام دادیم، به دریچه‌هایی برخوردیم که به طور قطع، پنجره‌هایی برای دیده‌بانی نبوده‌اند؛ بلکه این دریچه‌ها روبه جنوب خاوری هستند که نخستین ستاره‌ها، می‌آیند.
وی افزود: ‌این سه دریچه که با فاصله‌ی هم‌سانی از یک‌دیگر قرار دارند، برای رصد ستارگان از سوی خواجه نصیرالدین توسی، به کار می‌رفته است.
مدیر پایگاه باستان‌شناسی دژ الموت، با یادآوری این‌که دریچه‌ها در بخش قلعه بالا قرار دارند، گفت:‌
قلعه‌ی الموت دارای مشخصاتی است که نشان‌دهنده‌ی جایی برای رصد ستارگان بوده است: زیرا رصدخانه دستکم می‌بایست 220 متر از کف زمین، بالاتر باشد و این ویژگی در دژ الموت وجود دارد و از دور تا دور آن، می‌توان ستارگان را رصد کرد.
حمیده چوبک، با اشاره به این‌که در متن‌‌های بسیاری آمده است که در دژ الموت، افزارهای رصد یافت شده است، افزود؛ مهم‌ترین کتاب اخترشناسی که «دستور منجمین» نام دارد، در دژ الموت، نوشته شده است.
وی، بر این مساله تاکید کرد که مقایسه دژ الموت با رصدخانه‌ی مراغه، آشکار می‌شود که خواجه‌ نصیرالدین توسی، پس از الموت، رصدخانه‌ی مراغه را ساخته است. در نتیجه می‌توان گفت که وی در ساخت رصدخانه مراغه، از الگوی رصدخانه‌ی الموت، بهره گرفته است.