پنج شنبه, 19ام ارديبهشت

شما اینجا هستید: رویه نخست زبان و ادب فارسی شعر

شعر

آذربایجان - سروده‌ی شادروان حسین پژمان بختیاری

جزئی از ایران بُوَد آن سرزمین، بگشای گوش / کاین سخن را بشنوی زاجزای آذربایجان.
جز خروش مهر ایران برنخواهد خاستن / گر تو بخراشی چو چنگ اعضای آذربایجان

شعر «من ایران‌ام» سرودۀ غفران بدخشانی شاعر افغانستانی

شعر «من ایران‌ام» پس از آن که از سوی شاعرش در حضور استاد شفیعی کدکنی خوانده شد، چنان محبوبیت یافت که شاعر خود را ناگهان به یک چهرۀ ادبی شناخته شده نزدِ فارسی‌زبانان تبدیل کرد. ویدیوی شعرخوانی او در فضای مجازی هزاران بار میان کاربران بازنشر شد تا این شاعر فارسی سرای افغانستانی، در جغرافیای فرهنگ و ادب فارسی شُهرۀ ایرانشهر شود.

به مناسبت ۱۴ امرداد روز تاریخی مشروطیت - سرودهٔ شادروان ادیب برومند

خجسته جنبشِ پویندگانِ آزادی               اثرگذار نشد جز به راهِ مشروطه

مرثیهٔ‌ شهدای تیر ماه 1331 - سرودهٔ استاد محمد تقی حرآبادی

بهارستان: به عکس باورم، بی برگ و بی باری                      به جز اندوه دیرینت، ز میدان کم نمی‌آری

«کشور میانه» - رضا آقازاده

این سروده مانند، دو بخش است یکی پیش از آفرینش و دودیگر درباره البرز و ایران‌ویچ که سرزمین میانه است و این در همه دوران‌ها مورد استفاده دانشمندان و تاریخ‌نویسان ایرانی بوده است.

«سرو کاشمر» - سرودهٔ بانو هما ارژنگی

در دل دشت فراخ / سربرآورده یکی سرو شکوهنده و سبز / همچو تندیس اساطیری دور / قد برافراخته چون کوه بلند / بی گزند از نفس سرد زمان / سال او گشته فزون تر ز هزار ...

در همین زمینه