ایران‌بوم

محمد میرکیانی به خبرنگار گفت:‌ در شب یلدا، میراث فرهنگی و ملی مردم ما منتقل می‌شود. اما مهم‌تر این است که شب یلدا شبی است که گنجینه واژگانی خردسالان، کودکان و نوجوانان ما به شدت پربارتر می‌شود.

cheap shoes nike dunk sb silver box collection - Low shoes - GiftofvisionShops - nike jordans retro 1 camo shoes black friday deals , Sneakers - Women's shoes | THE SNEAKER BULLETIN

وی افزود: شب یلدا، شب قصه‌هاست و همچنین شب لحظه‌هایی که با قصه سپری می‌شوند. این شب، شب انسان‌ها و شخصیت‌های قصه‌ها با نقش‌های مختلف است. می‌توان گفت شب یلدا، شب طی کردن راه‌های مختلف به واسطه جاده قصه‌هاست. پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها در این شب، حوادث و تجربیات و همچنین قصه‌های آموزنده زیادی را برای نوه‌ها و فرزندان خود تعریف می‌کردند که این باعث انتقال سینه به سینه بسیاری از مفاهیم می‌شد. بنابراین شب یلدا از جهتی، عامل پیوند نسل‌های قبلی با نسل‌ امروز است.

این نویسنده کودک و نوجوان گفت: یکی از سنت‌های مهم شب یلدا، قصه‌گویی چهره به چهره بود. با قصه‌گویی چهره به چهره، احساس و عواطف قصه‌گو به مخاطب منتقل می‌شود. در کنار همین شیوه قصه‌گویی بود که دوست داشتن و احساس نزدیک بودن به یکدیگر، حسن می‌شد و روابط صمیمی و فراقراردادی بین خانواده‌ها و افراد شکل می‌گرفت. همین که یک شب را قصه‌ها و حکایات به صبح می‌رسانیم، ارزش فرهنگی ویژ‌ه‌ای دارد. چنین اتفاقی بین ملل دیگر، یا سابقه ندارد یا به ندرت دیده می‌شود.

مولف مجموعه «قصه ما مثل شد» ادامه داد:‌ در چنین شبی، میراث فرهنگی و ملی مردم ما منتقل می‌شود، اما از همه توصیفات گفته شده، مهم‌ترین عامل این است که شب یلدا شبی است که گنجینه واژگانی خردسالان، کودکان و نوجوانان ما به شدت پربارتر می‌شود و فرهنگ گفتگو و تعامل تقویت می‌شود. بچه‌ها با دیدن این حالت که قصه‌گو، قصه می‌گوید و مخاطبان مدت زیادی سکوت می‌کنند، سکوت کردن و تحمل کردن را یاد می‌گیرند. همچنین تمرین می‌کنند تا چیزهایی را که می‌‌شنوند، به خوبی ارزیابی کنند.

میرکیانی در ادامه درباره برنامه رسانه‌های مختلف کشور درباره شب یلدا گفت: برنامه‌های سال‌های پیشین رادیو، تلویزیون یا دیگر رسانه‌های کشور باعث گسترش فرهنگ قصه‌گویی در کشورمان بودند. یعنی چنین برنامه‌هایی باعث می‌شدند قصه‌گویی زنده در میان خانواده‌ها تبلیغ و ترویج شود. برنامه‌های امروز رسانه ملی و دیگر رسانه‌های کشور هم باید چنین ویژگی‌ و مشخصه‌ای داشته باشند. نه این که صرفا با فرارسیدن شب یلدا برنامه‌ای پخش شود و چند نفر در آن صحبت کنند. این برنامه‌ها باید باعث شوند تا پدر و مادرها بدون ترس یا فکر این که ممکن است قصه‌‌ای که می‌گویم ضعیف باشد، به قصه‌گویی بپردازند. کمک رسانه‌ها در این زمینه می‌تواند این باشد که باعث شوند خانواده‌ها خودشان را در عرصه قصه‌گویی جدی‌تر بگیرند.

وی ادامه داد:‌ کتاب‌هایی هم که در حوزه قصه در کشورمان منتشر شده‌اند،‌ بیشتر کتاب‌های قصه‌خوانی هستند نه قصه‌گویی. یعنی باکس روایی ندارند و فن قصه‌گویی را آموزش نمی‌دهند. قصه‌های قدیمی ایرانی دارای یک مقدمه، متن و تکه‌کلام‌ها و در نهایت موخره بودند. مثلا کتاب «شب‌های شیرین» که نوشتم، کتاب قصه‌های شب بود. اتفاقا این کتاب که با نیت ترویج قصه‌های قدیمی نوشته شده بود، با شب یلدا مناسبت دارد.

میرکیانی در پایان گفت: پدر و مادرها و بزرگترها تردید نداشته باشند که اگر قصه‌های خوب برای بچه‌ها بخوانند، قصه تاثیر خودش را خواهد داشت و بچه‌ها هم وقتی بزرگ شوند، قدردان و سپاسگزار آن‌ها خواهند بود. نیاز به قصه‌گویی در شب یلدا، امروز به ویژه در کلان‌شهرهایی مانند تهران به چشم می‌آید که همه درگیر کار هستند و باید از این فرصت یک شبه نهایت بهره را ببرند.

برگرفته از خبرگزاری مهر