پیرامون مالکیت زمین از سوی شرکتهای خارجی ثبت شده در ایران
برگرفته از ماهنامه خواندنی شماره 72، صفحه 7
آنها رفتند تا خاک ما برای معامله با قطری‌ها دست نخورده بماند
باید بدانیم که منافع ملی ایران، برتر از هر قانون، هر سیاست، هر شخص، هر نهاد و هر ارگان است. سرمایه‌گذاری خارجی نیز از این امر مستثنی نیست. از این‌رو، جذب سرمایه‌گذاری خارجی باید در راستای منافع ملی ایران باشد، نه‌تنها و تنها در جذب چند میلیون یا چند میلیارد دلار.
تا امروز ما می‌دانستیم و می‌دانیم که برپایه‌ی قوانین ایران، بیگانگان در این کشور نمی‌توانند صاحب زمین شوند؛ اما یکباره با توجیحات عجیب و غریب زیر این عنوان که شرکتهای بیگانه‌ی ثبت شده در ایران به عنوان یک شخصیت حقوقی ایرانی تحت تابعیت قانون ایران قرار می‌گیرند، می‌توانند صاحب زمین شوند.
یک شرکت بیگانه درست است که در اثر ثبت در ایران تحت تابعیت قانون ایران قرار می‌گیرند؛ اما هرگز شرکای شهروند بیگانه‌ی این شرکت که ایرانی نمی‌شوند. هنگامی که فوزیه خواهر پادشاه مصر قرار بود به عقد محمدرضا ولیعهد رضاشاه درآید، مجلس شورای ملی وقت برپایه‌ی قانونی، فوزیه را «ایرانی‌الاصل» اعلام کرد.
حال دست‌هایی در کار است که بخشی از زمینهای ایران به بیگانگان آن هم به کسانی که امروز «خصم» ملت ما هستند و با کمال وقاحت برابر منافع ملی ما ایستاده‌اند و با امربری از امپریالیسم آمریکا در هر کجا که بتوانند به ایران لطمه و صدمه میزنند واگذار شود.
از یاد نبرید که موجودیت شیخ‌نشین‌ها بسته به ایرانیان ساکن آن سرزمینها می‌باشد. آنها پدر اندر پدر در این سرزمینها زیسته، کار کرده‌اند و این مناطق را ساخته‌اند. اما هنوز برپایه قانون این شیخ‌نشین‌ها بیگانه به شمار می‌آیند و اگر حتا می‌خواهند خواروبارفروشی باز کنند باید 50 درصد از مالکیت و درآمد خود را به یک «عرب» بدهند.
از سوی دیگر، امروز قطر در صف دشمنان ایران قرار گرفته و بیشترین پشتیبانی مالی و تدارکاتی و سیاسی و انجام عملیات برای سرنگونی متحد ایران در منطقه یعنی سوریه را به عهده گرفته است.
از این‌رو، اگر ما بتوانیم باید امنیت غذایی این کشور را به مخاطره اندازیم، نه اینکه در راستای تامین امنیت غذایی قطر زمینهای کشور را در اختیار آنها بگذاریم.
از سوی دیگر، با توجه به مسایل سوریه، باید مطمئن بود که زمینهای در اختیار قطر و امثال آن، تبدیل به اردوگاههای تربیت تروریست و آدم کش و «وهابی سازی» خواهد شد.
دادن زمینهای بارور ایران به بیگانگان آن هم به کشورهای خصم ایران و نیز آب‌های کشور به شرکت «پپسی کولا» و «نستله»، به معنای جلب سرمایه‌گذاری خارجی نیست؛ بلکه در حکم به حراج گذاردن «خاک و آب» ایران است.
یک پرسش خارج از متن: آیا زمین‌هایی که قرار بود به شیخ قطر بدهند با چهارصد و سی و چند هکتار زمین که این روزها سخن آن بر سر زبانها افتاده است ارتباطی میتواند داشته باشد؟
با سپاس ویژه از خواننده گرامی که این عکس را همراه با نوشتار زیر آن برای خواندنی فرستادند
