ایران‌بوم

...
صبح روز بعد
جدال الفبا و ماشین تحریر
پایکوبی جوهرهای بنفش
و کابوس بی خوابی
تمام شد،
لای ملافه‌های گل سرخ
رعشه‌ی تمام قد مرد
در بالاپوش زمخت
پای تبریزی‌ها
حرام شد
در سرزمین گل سرخ
عصایت را به چاه بزن
شاید حلقوم این خون سیاه بریده شود،
بزن به چاه،
بزن به هیمه ی سرد،
معجزه،
فقط یک معجزه ی سزاوار، ای مرد،
و تو در برفاب دیماه
به شاهنامه برگرد،
پای همین حکایت آخر که خوش نیست
کسی پیغام گذاشته
با صدای منقطع
صبح روز بعد را هم بخواب
مرداد عاقبت تمام می‌شود.