نوروز
پویش‌سازان ناکامِ حذف گام به گام نمادهای آیین‌های ملی ایرانی از محیط زیست مایه نگذارند
- نوروز
- نمایش از یکشنبه, 27 اسفند 1396 15:05
دکتر میر مهرداد میرسنجری
استادیار دانشگاه و پژوهشگر فرهنگی و ژئوپلیتیک
هم ماهی قرمز را به درستی نگهداری می‌کنیم، هم سبزه پر ارزش سفره هفت سین را حفظ می‌کنیم، هم چهارشنبه سوری اصیل و بدون انحراف نارنجک بازی را پاس می‌داریم.
چندی است شاهد راه اندازی پویش‌هایی مشکوک، برای حذف نمادهای آیینی ایران زمین هستیم، یک سال، پویش حذف ماهی قرمز!! یک روز، پویش حذف سبزه سفره هفت سین!!! و حتما سال‌های آینده افتتاح پویش حذف سیر و سماق و سمنو هم دور از انتظار نیست!!
به راستی هدف از این بازی های ضد ایرانی چه می تواند باشد جز متزلزل کردن خشت خشت بنای سترگ هویتی که از هزاره‌ها پشتوانه تمدنی و فرهنگی برخواسته است؟ یک روز گستاخی آزادانه یک خود هنرمند پندار به رستم و سهراب شاهنامه، این نماد شجاعت و شهامت ایرانی و تمسخر نژاد آریایی در برابر میلیون ها بیننده برنامه خندوانه با بهانه واهی ضرورت خنداندن مردم (!!)،
که البته اعتراض های گسترده اقشار مختلف ایرانیان را به دنبال داشت، روز دیگر، جعلی معرفی کردن کورش بزرگ توسط فردی که خود را شاعر می نامد، در یکی از شبکه های سیما با این بهانه واهی که “ چون نام
پدر بزرگ های ما کورش نبوده “(!!) و روز دیگر، تهمت ناروای “ فاشیست” و “ نژاد پرست” به فردوسی بزرگ و کاربرد نام جعلی برای خلیج فارس، در پخش زنده تلویزیونی در پربیننده ترین ساعت برنامه ها؟؟!!
پژوهش های تخصصی پژوهشگران فرهنگی ایران زمین ثابت می کند ایرانیان چند هزار سال است که ماهی قرمز را می‌شناسند و این نکته را اسناد معتبر تاریخی از جمله ماهي قرمز با جنس طلا از دوران ايران باستان، در موزه لندن تائید می‌کند.
همچنين مجسمه‌های کوچک ماهی قرمز از دوره هخامنشی و قبل از آن و یا نقش ماهی قرمز بر ظروف دوره ساسانی گواه این موضوع هستند.
در برخی ار کتاب‌های ایران باستان مثل کتاب پهلوی «بندهش» نام پهلوی این برج‌های دوازه‌گانه آمده و نام برج دوازدهم سال «ماهی» یا «دو‌ماهی» نوشته شده است. در فرهنگ ایران «ماهی قرمز» به عنوان نشانه‌ای از «برج حوت» بر روی بسیاری از آثار برجامانده از دوره‌های مختلف تاریخی مثل دوره ساسانی در ارتباط با نوروز و سال نو دیده می‌شود.
ایرانیان ماهی را هنگام حلول سال نو بر سر سفره هفت‌‌سین می گذارند تا سال از «برج حوت» به «برج حمل» تحویل شود.
مهم‌ترین دلیل مرگ و میر ماهیان قرمز در خانه‌ها، عدم آشنایی مردم با نحوه نگهداری و مراقبت از آن ها است که پویش گران می‌توانند به جای آن که مردم را از نگهداری ماهی قرمز و نهادن آن بر سفره هفت سین باز دارند به وظیفه خود عمل کنند و با آموزش نکاتی ساده و آسان به مردم و به ویژه کودکان و نوجوانان، آن‌ها را در نگهداری اصولی از این جانوران زیبا به هنگام نوروز و پس از آن و انتقال به فضای باز و حوض های بزرگ، یاری دهند و برخلاف تبلیغات مغرضان ضد فرهنگ ایرانی، هیچ بیماری خطرناکی به خاطر نگهداری از ماهی قرمز سفره هفت سین به انسان منتقل نمی‌شود و بیماری «پسوریازیس» نيز توسط ماهی به انسان سرایت پیدا نمی‌کند.
این جریان مشکوک انیرانی، که در ماجرای پویش حرف سبزه سفره هفت سین، نیز رندانه درتلاش است با بهانه حفاظت محیط زیست و پیشنهاد جایگزینی درختکاری، مردم را از سفره هفت سین دور کنند پاسخ نمی دهد از ۳۶۵ روز فرصت در سال برای درختکاری چرا به نوروز چسبیده اند و چرا به جای تبلیغ بی مایه ضرورت صرفه جویی در آب مورد نیاز یک مشت غله سبزه سفره هفت سین، که در پایان نوروز هم توسط انسان و هم پرندگان قابلیت استفاده غذایی خواهد داشت، به تبلیغ محیط زیستی ضرورت صرفه جویی در مصرف روزانه ۲۰۰ لیتر آب آشامیدنی شهروندان و تبلیغ ضرورت خودداری مردم از دور ریز ۲۰ درصد از نان مصرفی روزانه ملت نمی پردازند؟؟!!
پویش بازان ضد جشن چهارشنبه سوری هم بدانند، این جشن، آیینی باستانی با پیشینه‌ای کهن و چند هزارساله است و بن‌مایه‌های آن به آخرین گاهان‌بارِ سال، جشن «همس پت میدیم گاه»، بازمی‌گردد.
طبیعی است که در گذر اعصار، تغییراتی در جشن‌ها و آیین‌های ملی و‌مذهبی صورت بگیرد ولی گوهر اصلی این جشن های سترگ کهن اهمیت دارد که هم‌چنان دست نخورده باقی مانده است.
به راستی در نبود هیچ گونه آموزش ملی و تبلیغ عناصر هویت ایرانی در مدارس و رسانه‌های همگانی و با این حجم گسترده تمسخر، هتاکی و گستاخی و انکار آزادانه نمادها و آیین‌ها و جشن‌های ملی ایرانی چه آینده‌ای برای دوام و بقای هویتی به نام «تاریخ و هویت تمدن ایرانی » می توان متصور بود؟
تصویر پیوست پاسداشت سبزه سفره هفت سین نوروزی در مرو ترکمنستان از کشورهای وارث تمدن ایرانی را به نمایش گذاشته است.
