پنج شنبه, 09ام فروردين

شما اینجا هستید: رویه نخست تاریخ تاریخ معاصر این جنایت با آگاهی کامل آمریکا انجام شد - کاربرد جنگ‌افزارهای شیمیایی از سوی عراق علیه ایران

تاریخ معاصر

این جنایت با آگاهی کامل آمریکا انجام شد - کاربرد جنگ‌افزارهای شیمیایی از سوی عراق علیه ایران

برگرفته از ماهنامه خواندنی شماره 77، شهریور و مهر 1392، صفحه 8 تا 9 به نقل از تاغریخ تجزیه ایران، دفتر سوم، مرزهای باختری، دکتر هوشنگ طالع، انتشارات سمرقند، چاپ دوم، تهران 1389

پیرامون کاربرد جنگ‌افزارهای شیمیایی از سوی حکومت عراق علیه ایران این همه جنایت با آگاهی کامل و رضایت آمریکا به عمل آمد.

ارتش عراق برای نخستین بار، در آغاز تهاجم به ایران، از جنگ‏‎افزار شیمیایی در منطقه‎ی شلمچه به گونه‏ی محدود، استفاده کرد. این عمل، برای دومین بار در منطقه‎ی میمک تکرار شد. چندی بعد در بیست و سوم دی ماه 1359، ارتش عراق در منطقه‎ی میان نی‎خزر و هلاله، به گونه‎ی گسترده‎، این جنگ‌افزار را در قالب گاز‎های مختل کننده‎ی اعصاب، به کار گرفت که بر اثر آن، 10 تن از افراد نیرو‎های مسلح ایران به شهادت رسیدند.
برای توجیه بیش‎تر ارتش عراق و آماده‌کردن کامل افکار عمومی برای کاربرد جنگ‌افزار‎های شیمیایی، خیر‎الله طلفاح (پدر وزیر دفاع و پدر زن صدام حسین) که نظریه‌پرداز حزب بعث به شمار می‎رفت، در سال 1981(1360)، جزوه‎ای به نام «سه موجودی که بهتر بود خدا نمی‎آفرید: ایرانیان، یهودی‎ها و مگس‎ها» را منتشر کرد. در این جزوه آمده بود:1
ایرانیان جانوارانی هستند که خدا آنان را به گونه‎ی انسان آفریده است. یهود، آمیزه‎ای از کثافت و فضولات مردمانند و مگس‎ها، موجوداتی حقیرند که معلوم نیست، خداوند برای چه خلقشان کرده است.

در همین، راستا، رادیو بغداد (صدای خلق)، در برنامه‎های خود اعلام می‎کرد:  2

برای هر حشره، حشره‎کش خاصی لازم است

در سال 1361 که ارتش حکومت عراق، زیر ضربه‎های خردکننده‎ی ارتش ایران قرار گرفت، بر شدت حمله‎های شیمیایی عراق نیز افزوده شد. در این زمان، ارتش عراق، افزون بر گازهای مختل کننده‎ی اعصاب، گاز خردل را نیز به کار گرفت. تعداد حمله‎های ثبت شده‎ی عراق در این سال، به 11 مورد بالغ شد.

با آغاز عملیات خیبر در سوم اسفند ماه 1362، عراق کاربرد جنگ‎افزار‎های شیمیایی را گسترش داد. این حمله‎ها تا پایان اسفند همان سال، به 16 مورد رسید که در اثر آن، کما بیش2700 تن زخمی شدند و در این میان، 40 تن از آنان به شهادت رسیدند. تنها در حمله‎ی هفتم و هشتم اسفند ماه 1362 در منطقه‎ی باتلاق هوز‎گان (هویزه)، کمابیش 1100 تن زخمی شدند.

در میانه‎های سال‎ 1983 (1362)، صدام بر آن شد که با کاربرد جنگ‏افزار‎های شیمیایی، جلوی امواج انسانی نیروهای ایرانی را بگیرد. به نظر می‎رسد که در این مورد، آمریکایی‎ها به صدام چراغ سبز داده بودند:3
ریچارد مورفی [ معاون وزیر امورخارجه آمریکا ] و دستیارش جیمز بلیک نیز تا حدودی با در نظرگرفتن امکان شکست صدام در کابوس او شریک بودند. همین امر ممکن است آن‎ها را در فروش مقادیری گاز سمی و مواد مربوط آن به عراق، وادار ساخته باشد...

[آنان] اعتقادشان بر این بود که تا زمانی که عراق از سلاح شیمیایی در دفاع از خاک خود در مقیاس محدود استفاده کند،توسل به این جنگ‌افزار «قابل درک» می‎باشد.

 در توجیه این سیاست از خود می‎پرسیدند، اگر امواج انسانی از مکزیک به سوی ایالات متحده آمریکا سرازیر شوند دولت آمریکا چه خواهد کرد؟ تازه این جا، خاورمیانه بود.

در دسامبر 1983 ( آذر 1362 )، نخستین فرآورده‎ی کارخانه‎ی سامره به نام گاز خردل آماده شد و عراق بدون درنگ، آن را علیه ارتش ایران به کار گرفت.4

ایران به منظور جلب توجه افکار عمومی جهانیان، در ماه‎های پایانی سال 1362 و ماه‎های آغازین سال 1363، تعدادی از زخمی‎های شیمیایی را برای درمان به بیمارستان‎های شهرهای بن، لوزان، پاریس، لندن، استکهلم، وین و توکیو گسیل داشت.

پزشکان درمان‎گر، مصدومیت‎های آنان را، در اثر کاربرد جنگ‎افزار‎های شیمیایی دانستند. اما از آن جا که بیش‎تر دولت‎های این کشور‎ها، مستقیم‎ و غیرمستقیم در صف حامیان‎ و تامین‌کنندگان جنگ‎افراز‎ برای عراق قرار داشتند، این امر، نتوانست  بازتاب مناسب در سطح جهان داشته باشد.

از جمله دکتر هربرت ماندل ( Dr. Med. Herbert Mandel ) رییس بـخــش مراقـبـت‎های ویــژه بیـمارسـتان‎ آکـاها در شـهر وین ـ اتـریـش
( Head of CCU Section of Akaha Hospital, Wien – Ausrtia.) در یک گفتگوی رادیویی گفت:5
 آزمایش‎هایی که وسیله انستیتو سم‎شناسی در شهر گنت (بلژیک) صورت گرفت، نشان می‎دهد که سربازان ایرانی در معرض ماده‎ای سمی موسوم به مایکوتاکسین یا باران زرد و گاز خردل قرار گرفته‎اند.
 وی افزود:  آزمایشهای انجام‌شده این ظن را به یقین بدل کرده است.

از سوی دیگر دکتر هربرت بنزر (Dr. Med. Herbert Benzer)رییسبخش مراقبت‎هایویژه کلینیک دوم جراحی وین گفت: 6

(Head of Intensive Care Section of the Second Suigical Clinic ot Wien – Austria)

عوارضی که بیماران تحت درمان من از آن رنج می‎برند، بسیار مشابه با عوارض ثبت شده بر روی سربازان جنگ جهانی اول می‎باشد که طی آن، از گاز سمی خردل استفاده می‎گردید.

پروفسور دکتر هندریکس، رییس انستیتوی زهرشناسی دانشگاه گنت در بلژیک (Gent- Belgium) در تاریخ 23 اسفندماه1362 اعلام کرد:7
براساس آزمایشهای انجام شده میتوان ثابت کرد که این سربازان در اثر کاربرد گازهای خردل، مایکوتاکسین و زهرهای قارچی مجروح شده‌اند.

کاربرد جنگ‎افزار‎های شیمیایی توسط عراق از سوی هیات پزشکی صلیب سرخ جهانی نیز که در تهران از زخمی‎های حمله‎‎های شیمیایی عیادت کردند، تایید شد. صلیب سرخ جهانی با انتشار بیانیه‎‎ای رسمی اعلام داشت:8
به درخواست دولت ایران، در تاریخ 16 اسفند 1362 یک هیات پزشکی از سوی کمیته بین‎المللی صلیب سرخ از عده‎ای از مجروحان که در حال حاضر در چند بیمارستان تهران بستری هستند. بازدید کرد. به روی 160 تن از رزمندگان که در این روز از آنان بازدید به عمل آمد یک رشته آثار وعلامت‎هایی مشاهده گردید که وضعیت عمومی نگران‌کننده‎ای را تشکیل می‎داد. این اثر‎ها و علامت‎ها نشان‌دهنده‎ی قرائنی بود که اخیرا از تولید‎هایی که قوانین جنگی کاربرد آن‎ها را منع کرده است، استفاده شده. اثر‎ها و علامت‎هایی که به روی تمامی مجروحین مشاهده شد عبارتند از: سوختگی پیشرفته اما سطحی (درجه یک و دو)، اشکال‏های شدید تنفسی و ورم ملتحمه قرنیه که به نظر می‎رسد به تدریج به نحو مساعدی تغییرات مختلفی پیدا می‎کند. با این وجود تحول کلینیکی که روز هشتم پس از بازدید در برخی از مجروحین بازدید شده پدید آمد، شامل اختلال‎های شدید کم‎خونی همراه با کاهش تعداد گلبول‎های سفید بوده است. این اختلال‎ها که ناشی از اشکال دستگاه تنفسی و کلیوی می‎باشد باعث مرگ چند تن از مجروحان شد که مرگ دو تن از آنان هنگام بازدید نمایندگان روی داد.

کمیته بین‎المللی صلیب سرخ... شدیدا یادآوری می‎کند که کاربرد مواد سمی در میدان جنگ، با احترام به اصول انسانی مغایرت دارد و تجاوز به مقررات عرفی و قوانین جنگی محسوب می‎‎گردد.

ایران، بر پایهٔ کنوانسیون ژنو در مورد منع کاربرد گازهای شیمیایی که عراق هم آن را امضا کرده بود، به سازمان ملل متحد شکایت کرد. بر اثر شکایت دولت ایران، روز بیست و سوم اسفند ماه 1362، هیات چهارنفره‌ای از سوی خاویر پرز دوکوئیار دبیرکل سازمان مللمتحد وارد ایران شد. اقامت این هیات در ایران تا روز بیست و نهم اسفند ماه به درازا کشید. هیات مزبور ضمن بازدید از مصدومین حمله‎های شیمیایی عراق، از منطقه‎ی کاربرد این جنگ‌افزار‎ها نیز بازدید کرد. هیات مزبور هم‎چنین از باقی‎مانده‎ی بمب‎های شیمیایی عمل‏کرده‌و عمل‌نکرده و اثر‎های آن‎ها بر منطقه‎ بازدید کرد و جسد‎های قربانی‎های بمباران شیمیایی را مورد کالبد شکافی قرار داد. آن‎ها در این بازدید متوجه یک بمب عمل نکرده شدند که جداره‎های آن ساخت کشور اسپانیا بود.52 هیات مزبور، روز اول فروردین ماه 1363 گزارش سفر خود را که در 28 صفحه تنظیم شده بود، به دبیرکل سازمان ملل تقدیم کرد. در این گزارش استفاده از جنگ‎افزار‎های شیمیایی از سوی عراق علیه ایران مورد تایید قرار گرفته و تصریح شده است که بر پایه‎ی آزمایش‎های به عمل‌آمده جنگ‎افزار‎های به‌کار رفته از نوع خردل و گاز‏عصبی تابون می‎باشد.

دبیرکل سازمان ملل با افزودن مقدمه‎ای بر گزارش مزبور مبنی بر تاسف از به کارگیری جنگ‎افـزار‎های شیمیایی علیه ایران، گزارش مزبور را به شورای امنیت سازمان ملل متـحد فرستاد.

شورای امنیت نیز روز نهم فروردین ماه 1363 طی بیانیه‎ای به استناد گزارش دبیرکل سازمان ملل، کاربرد جنگ‎افزار‎های شیمیایی را علیه ایران به شدت محکوم کرد.

چند روز پیش از بیانیهی شورای امنیت، روزنامه نیویورک تایمز نوشت:9
دولت ‎ریگان کاملا مطمئن است که شواهد کافی برای اثبات اتهام‎های اخیر مبنی بر به کارگیری جنگ‌‌افزار‎های شیمیایی از سوی عراق در دست دارد.

اما با این وجود، هیچ اقدامی از سوی دولت امریکا برای محکوم‌کردن عراق در شورای امنیت به عمل نیامد.

دولت عراق، با اطمینان از این که از سوی هیچ کشوری متهم به کاربرد جنگ‎افزار‎های شیمیایی علیه ایران نخواهد شد و چنین به نظر می‎رسد که کشور‎های قدرت‎مند غرب و شرق و نیز کشورها‎ی مدعی دفاع و حمایت از حقوق بشر، اقدامی علیه عراق در این زمینه به عمل نخواهند آورد، بر شدت حمله‎های شیمیایی علیه ایران افزود. این حمله‎ها، چنان آشکار و گستاخانه بود که به گفته‎ی وابسته‎های نظامی سفارتخانه‎های خارجی در بغداد:01
حملات شیمیایی عراق، مکرر، گسترده و به شکل وقیحانه‎ای، آشکار بود.

عراقی‎ها، رفته‌رفته به یاری آلمان‎ها، در ساخت جنگ‌افزار‎های شیمیایی کارآمد‎تر شدند. آن‏ها در سال 1364 (1985 م)، همبسته‎ای از سیانور هیدروژن، گازخردل، سارین و تابون  را به کار گرفتند. از این رو، تلفات نیروهای ایران، بالاتر رفت. به گونه‎ای که آن‏ها:11

طی سال‎های بعد، کمابیش 2000 آبادی ایران را با این مخلوط مرگ بار، بمباران کردند.

این همبسته که عراقی‎ها از آن بهره‎ می‎گرفتند، همانندی زیادی به گاز سیکلون ب داشت. این ترکیب مرگ بار، همان بود که نازی‎ها از آن استفاده می‎کردند و: 21

آن روز‎ها هم مثل امروز، سازنده‎ی سیلکون ب، شرکت آلمانی دگوسا بود.

روز 30 مارس 1984 (10 فروردین 1363)، روزنامه نیویورک تایمز، با استناد به «منابع اطلاعاتی آمریکایی»، نوشت که یک شرکت آلمانی، کارخانه‎ی تولید سلاح شیمیایی در عراق ایجاد کرده است. این روزنامه، نام این شرکت را کارل کولب (Karl Kolb)، اعلام کرد. در ادامـه‎، نیویورک تایمز بـا استناد به منابع اطلاعاتی افزود که شرکت کارل کولب از سال 1977 با دولت عراق در این زمینه هم‎کاری داشته است. اطلاعات نشان می‎دهد که عراق دارای 5 کارخانه‎ی تولید جنگ‌افزار‎های شیمیایی در حال تولید و در حال راه‎اندازی است.

به دنبال آشکارشدن مساله، بنگاه سخن‌پراکنی بریتانیا (BBC، ساعت 11 صبح به وقت اروپای مرکزی، روز هشتم مارس 1984)، از قول مقام‎های آمریکایی اعلام کرد که دولت ایالات متحده از یک سال پیش اطلاع داشته است که عراق در جنگ با ایران، از بمب شیمیایی استفاده می‎کند. اما:13

ایالات متحده، چنان مشتاق بازگشایی سفارت خود در عراق بود که نقض آشکار حقوق بین‎المللی را از سوی صدام حسین نادیده می‎گرفت و وزارت امورخارجه‎ی آمریکا، آن را با عنوان «گناه قابل پیش‎بینی» توجیه می‎کرد.

روز هفدهم مارس 1984 (16 اسفند 1363 )، ژنرال ماهر رشید، فرمانده سپاه سوم عراق مستقر در بصره، به گونهٔ رسمی اعلام کرد که درصورت نفوذ ایرانیان به عمق مواضع راهبردی ( استراتژیک ) عراق، این کشور از جنگافزارهای شیمیایی استفاده خواهد کرد.

دادن این جنگ‏افزار‎های شیمیایی، از سوی غرب و به ویژه آلمان به حکومت خود‎کامه‎ی عراق و نشان‎ندادن هر گونه واکنش برابر کاربرد آن، از سوی غرب و شرق، کار را به جایی رساند که یک سرباز عراقی گفته بود:41

ما ایرانیان را مثل مگس کشتیم.

 

پی‌نوشت‌ها:

1. جمهوری وحشت / سوداگران مرگ - ر 229
2. سوداگری مرگ - ر 229
3 و 4 - همان - ر 271
5. آسوشیتدپرس - 20 اسفند 1362 / تجاوز عراق، حمایت بیگانگان، خیانت خودی - ر 170
6. رویترز - 17 اسفند 1362 / تجاوز عراق - ر 170
7. تجاوز عراق - ر 170
8. همان - ر 171
9. مرزهای باختری - ر 240
10. مرزهای باختری - ر 240
11. مرزهای باختری - ر 240
12. مرزهای باختری - ر 240
13. سودای مرگ- ر 296
14. جمهورس وحشت - ر 439

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

در همین زمینه