دیدهبان خلیج فارس
نامه به سفارت امارات متحدۀ عربی در خصوص سه جزیره
- ديده بان خليج فارس
- نمایش از پنج شنبه, 19 اسفند 1389 06:54
- بازدید: 5237
برگرفته از تارنمای آذرپادگان
پاینده ایران
سفارت امارات متحدهی عربی ـ تهران
جناب آقای سفیر
با درود
سخن را با پندی از سعدی شیراز آغاز میکنیم، گرچه سخت باورمندیم که برای دریافت «پند»، نیازبه فرهنک و دانش است. سعدی میگوید:
هندویی، نفت اندازی میکرد. یکی گفتا: تو را کـه خانـه نییـن است، بـازی نـه ایـن است.
با نو باربارا توکمان (Barbara- Tuchman ) تاریخ دان نامآور آمریکایی که به تازگی در گذشته است ،کتابی دارد به نام « حماقت حکومتگران، از ترویا تا ویتنام» .
در درآمد این اثر بسیار ارزنده، نویسنده به این نکته اشاره میکند که انسانها. درهمهی زمینههای دانش و شگرد شناسی پیشرفتهای شایانی کردهاند ؛ اما در زمینهی علم سیاست، هنوز همان اشتباههایی را میکنند که نیاکان ما مرتکب آنها میشدند ( نقل به مضمون).
گرچه، حکمرانان آن واحد سیاسی را ، نیاکانی نیست که شاید اشتباه آنان را مرتکب نمیشدند؛ اما به گفتهی معروف « اگر نخوردید نان گندم ، ندیدید دست مردم ؟».
آیا به همین زودی دچار بیماری فراموشی شدهاید و گذشه خود را از یاد بردهاید؟ همین چندسال پیش بود که « ماما» های انگلیسی، نوزادی به نام امارات متحدهی عربی را بر سر «خشت» به دنیا آوردند که البته در این میان، گناهکار اصلی به دنیا آمدن این مخلوق زاده استعمار، دولت وقت ایران بود که اجازهی چنین کار زشتی را داد.
هنوزبند ناف شما، به اربابان انگلیسی بسته است که ادعای جزیرههای همیشه ایرانی بوموف ) بوموسی)، تنب بزرگ و تنب کوچک را میکنید و با پشتیبانی کشتیهای توپ دار استعمارگران در خلیج فارس و دیگر واحدهای زادهی استعمار در این منطقه،این ادعای نادرست را در بیانیههای پایانی شورای همکاری خلیج فارس میگنجانید.
شما را اگر نیایی بود، شاید میتوانستید از تجربههای او بیاموزید و یا حتا اگر توان خواندن ودرک سخن سعدی شیراز را داشتید ، هرگز به خود اجازهی گستاخی به ملت بزرگ ایران و ژاژ خوایی نسبت به مردم سرافراز ایران را نمیدادید!
باید بدانید که دیر یا زود، کشتیهای توپدار استعمارگران از خلیج فارس خواهند رفت و آن گاه دیگر، زمان پوزش خواهی از ملت بزرگ ایران، بسیار دیر خواهد بود!
در پایان به شما توصیه میکنیم که هرگاه لازم است، برای فهم و درک سخن سعدی ، مستشارانی را به کار گیرید و پند آن مرد بزرگ را بنیوشید. گویی مخاطب سخن او، شمایید که میفرماید:
هندویی، نفت اندازی میکرد. یکی گفتا : که ترا که خانه نیین است، بازی نه این است .
برای فهم بهتر مطالب. شاید بدون نیاز به مستشار ، باید بدانید که:
ز منجنیق فلک، سنگ فتنه می بارد
تو زین بهانه گریزی به خانهی شیشه
پاینده ایران
تهران – دوازدهم دی ماه 1387