یادمان

کشف سه گونه تدفین در یک گورستان باستانی

مطالعات باستان‌شناختی در حوضه سد «کوچری» در فاز دوم به کشف یک محوطه استقرار موقت و گورستان در تداخل با یکدیگر منجر شد که در آن سه گونه روش تدفین وجود دارد.

به گزارش ایسنا، «کاظم عرب»، سرپرست بررسی‌ها و مطالعات باستان‌شناختی حوضه سد «کوچری» گلپایگان با اعلام این خبر تصریح کرد: به دنبال انتقال آب از سرشاخه‌های دز به قمرود (اناربار) توسط شرکت آب منطقه‌ای تهران و ساخت سد مخزنی کوچری در دره میانکوهی کوچکری در 8 کیلومتری جنوب غربی گلپایگان برنامه بررسی، شناسایی و امکان سنجی مطالعات باستان‌شناسی، حوزه آبگیر سد کوچری به پژوهشکده باستان شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری واگذار شد.

وی با اشاره به طراحی این برنامه در سه فاز گفت: فاز اول این طرح شامل بررسی باستان‌شناختی حوضه آبگیر، در پاییز سال گذشته به اجرا درآمد و در آن در محدوده 12 هکتاری دریاچه سد، 57 اثر فرهنگی تاریخی شامل تپه‌های تاریخی، محوطه‌های تاریخی، گورستان‌های تاریخی و نقوش صخره‌ای (سنگ‌نگاره) مورد شناسایی قرار گرفت.

این باستان‌شناس افزود: از این تعداد اثر باستانی 14 تپه و محوطه تاریخی در بازه زمانی عصر مس و سنگ تا دوره قاجار تاریخ‌گذاری شدند.

به گفته عرب، سایر آثار مورد شناسایی با فراوانی 6.66 درصد نقش صخره‌ای بودند که در قالب تک نگاره (345عدد) تک مجموعه (463 عدد) و گروه مجموعه (36 عدد) تقسیم‌بندی شدند.

او تاریخ‌گذاری دقیق نقوش صخره‌ای را نیازمند مطالعات عمیق‌تری دانست و افزود: نگاره‌های نام‌برده شده که بر بستر بیرون زده‌های شیستی عصر ژوراسیک در اطراف رودخانه حک شده‌اند، اغلب شامل صحنه‌های رزم بوده و بر تمامی آنها روح شکار و طبیعت حاکم است.

عرب افزود: با توجه به حجم انبوه سفال‌های آذوقه‌ای بدست آمده این محوطه می‌تواند متعلق به اقوام نیمه کوچ‌نشین و نیمه یکجانشین باشد که از اواخر دوره تاریخی تا اواسط دوره اسلامی در آن استقرار داشته‌اند.

وی کشف مقدار مشابهی سرباره کوره ذوب فلز از این محوطه را نیز بسیار حائز اهمیت دانست که برای امکان سنجی به آزمایشگاه پژوهشکده حفاظت و مرمت آثارتاریخی – فرهنگی پژوهشگاه تحویل داده شده است.

سرپرست بررسی‌ها و مطالعات باستان‌شناختی حوضه سد کوچری گلپایگان در ادامه گفت: در کارگاه شماره 2 هیأت باستان‌شناسی موفق به کشف یک محوطه استقرار موقت و گورستان در تداخل با یکدیگر شد که به احتمال زیاد متعلق به دو دوره تاریخی نزدیک به هم هستند.

وی با اشاره به اینکه در این محوطه سه گونه روش تدفین وجود دارد، این سه شیوه را شامل گورهای سنگی چهار چینه‌ای، گورهای خمره‌ای و تدفین‌های چمباتمه‌ای عنوان کرد.

عرب گفت: در نمونه شاخص کشف شده دست چپ اسکلت بر روی اشیاء تدفینی بوده و دست راست او نیز به نشانه احترام بر سینه قرار گرفته است.

او افزود: گورهای خمره‌ای به دلیل فعل و انفعالات زمین در طول زمان اغلب شکسته و تغییر شکل یافته و فاقد اسکلت کامل و یکپارچه است و تدفین‌های آنها بنظر ثانویه و خالی از هرگونه شی تدفینی و نذورات هستند .

• < قبلی
• بعدی >