ایران‌بوم

به گزارش ایرنا در دو ماه گذشته پارک ملی گلستان هفت بار دچار آتش سوزی شد که دو مورد آن در یک هفته اخیر رخ داده است که علت آن شکارچیان غیر مجاز بود، آخرین آتش سوزی روز گذشته ( دوشنبه 27 مرداد ماه 1393) بوده است.

هفتیمن دور آتش سوزی پارک ملی گلستان صبح روز گذشته 27 مرداد آغاز شد که با تلاش محیط بانان استان های گلستان، خراسان شمالی، ماموران منابع طبیعی و نیروهای سپاه و بسیج استان گلستان عصر همان روز اطفا شد.

اسماعیل مهاجر روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا اظهار کرد: بر اثر این آتش سوزی حدود 100 هکتار از جنگل و مرتع پارک ملی گلستان در آتش سوخت.

وی با بیان اینکه علت آتش سوزی بی احتیاطی مسافران بود گفت: آتش سوزی در محدوده بعد از تونل پارک اتفاق افتاده که مکان مناسبی برای استراحت مسافران است.

مهاجر تاکید کرد: مسافرانی که از این محدوده عبور می کنند برای استراحت و پخت و پز اقدام به بر پا کردن آتش می کنند که متاسفانه بعد از اتمام کار با دقت آتش را خاموش نمی کنند و از آنجا که دما بالا و رطوبت پایین است با کوچکترین جرقه و کمترین وزش باد، آتش دوباره شعله ور شده و گسترش می یابد.

وی گفت: محدوده پارک ملی جنگل گلستان به علت اینکه جزو مناطق حفاظت شده است علف و درختان زیادی در آن وجود دارد از این رو برای آتش سوزی مستعد است، بنابراین مسافرانی که از این محدوده ها برای استراحت استفاده می کنند باید بسیاری از نکات ایمنی و زیست محیطی را رعایت کنند.

مهاجر اظهار کرد: همزمان با آغاز آتش سوزی درخواست بالگرد دادیم اما مانند آتش سوزی هفته گذشته بالگردی به محل اعزام نشد و نیروها با دست و ابزاری که در اختیار داشتند آتش را خاموش کردند، در واقع اعزام بالگرد به محل شبیه به افسانه است.

پارک ملی گلستان در دو ماه گذشته هفت بار دچار آتش سوزی شده است که موجب سوختن درختان با ارزشی همچون ارس شده است.

پارک ملی گلستان نخستین پارکی است که در ایران عنوان پارک ملی را به خود اختصاص داد. این پارک تا قبل از سال 1336 از شکارگاه های شناخته شده و پر آوازه کشور محسوب می شد و به جنگل گلستان مشهور بود.

در 19 امرداد سال 1336 به نام منطقه حفاظت شده ˈ آلمه وایشکیˈ تحت حفاظت و حمایت کانون شکار ایران قرار گرفت.

پارک ملی گلستان که با وسعت 91 هزار و 895 هکتار تحت حفاظت قرار گرفته در سال 1977 به عنوان ذخیره گاه زیست کره انتخاب و به پروژه شماره 8 برنامه انسان و کره مسکون (MAB) یونسکو اهداء شد و تاکنون نیز جایگاه خود را در خانواده ذخیره گاه های زیستکره جهان حفظ کرده است.

وجود یک هزار و 362 گونه گیاهی که یک پنجم فلور گیاهی ایران را شامل می شود و هم چنین وجود 302 گونه جانوری و 149 گونه پرنده نشانه اهمیت حیاتی این پارک است.