یادمان
اوضاع بحرانی محوطههای باستانی لیبی
- يادمان
- زیر مجموعه: ديدهبان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- شنبه, 12 آبان 1397 21:26
- آخرین به روز رسانی در شنبه, 12 آبان 1397 21:26
- نمایش از شنبه, 12 آبان 1397 21:26
ویرانههای شهر 2600 سالهی «شحات» در کشور لیبی که زمانی یک جاذبه گردشگری بود؛ حالا و در سایه ناآرامیها هدف «وندالیسم» قرار گرفته است و بسیاری زمینهای این محوطه را تصرف کردهاند.
به گزارش ایسنا به نقل از رویترز، پس از هرج و مرج ناشی از ناآرامیها در کشور لیبی که در سال 2011 به سرنگونی معمر قذافی دیکتاتور حاکم بر این کشور آفریقایی انجامید، بسیاری از محوطههای باستانشناسی با غارت و ناامنی دست و پنجه نرم میکنند.
کشور لیبی میزبان 5 محوطه ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو است که از آن جمله میتوان به ویرانههای شهرهای رومی «لپتیس مگنا» و «صبراته» اشاره کرد که بیشتر به دلیل آمفیتئاتر باستانی موجود در آن مشهور است.
همچنین حکاکیهای ماقبل تاریخ روی سنگ نیز در کوههای آکاکوس در قلب صحرای «ساهارا» در جنوب و در نزدیکی مرز با کشور الجزیره دیگر محوطه باستانی کشور لیبی است.
در شرق کشور لیبی، گردشگران زمانی از شهر «شحات» بازدید میکردند، شهری 2600 ساله که در ابتدا توسط یونانیها ساخته شد و بعدها توسط رومیها بسط یافت. این شهر در نزدیکی کوه و در فاصله 200 کیلومتری از شرق شهر بنغاری واقع شده است.
اما این روزها، گردشگران خارجی دیگر از این شهر تاریخی دیدن نمیکنند و خانوادههای لیبیایی در آخر هفتهها و یا در میانه سفر خود سری به آن میزنند. بومیان منطقه زمینهای این محوطه را تصاحب کردهاند، وندالها
روی ستونها و دیوارهای چنند هزار ساله این ویرانه نقاشی کردهاند. محافظت از این محوطه تاریخی چالشی است که پیش روی مقامات محلی این منطقه قرار گرفته است.
احمد حسین، رئیس دپارتمان آثار تاریخی شرق لیبی میگوید: در شهر «شحات» بسیاری از افراد در محوطه باستانی اقدام به ساخت خانه کردهاند. شرایط از زمانی رو به وخامت گذاشت که در سال 2013 قانونی تصویب
شد که بر اساس آن افراد میتوانند خواهان بازگشت زمینهایی شوند که در زمان قذافی مصادره شده بود و بسیاری از افراد زمینهایی را که احساس کردند، حق آنهاست تصرف کردهاند.
تلاشها برای حفظ این محوطههای باستانی از آن جایی که در حال حاضر کشور لیبی دارای دو دولت است، نافرجام مانده است. یکی از دولتها توسط سازمان ملل در طرابلس حمایت میشود و در بخش شرقی نیز دولت
دیگری مستقر است.
رئیس دپارتمان آثار تاریخی شرق لیبی اعلام کرده که در اقدامی نادر حدود 1700 شیء تاریخی پس از غارت شدن در سال 2011، بازپس گرفته شدهاند، اما با این وجود بسیاری از آنها به کشورهای خارجی قاچاق شدهاند.
شهر «لپتیس مگنا» در شمال شرق لیبی به لطف دوستداران میراث محلی و امنیت نسبی به دلیل نزدیکی به شهر «مصراته»، توانسته موجب فراری دادن وندالها و خرابکاران آثار تاریخی شود.
اما شهر «صبرانه» میزبان درگیری میان گروههای مخالف یکدیگر بوده و به همین دلیل یونسکو سال گذشته با صدور بیانیهای خواستار محافظت از این محوطه شد.
در شهر طرابلس پایتخت لیبی، «الامار رمضان مبروک» رئیس اداره آثار تاریخی منطقه «جنزور» نیز به تنهایی در تلاش است از 18 گور رومی که قدمت آنها به 1700 سال پیش بازمیگردد محافظت کند.
وی میگوید هر از گاهی خانوادههایی برای بازدید از این گروهای باستانی میآیند، در غیر این صورت روی آنها را گرد و خاک و تار عنکبوت پوشانده است.