ایران‌بوم

سرسپردگی ساختمان‌ها به محوطه 200 هکتاری سیراف و رشد قارچ‌گونه و تصاعدی آن‌ها گویا تمامی‌ ندارد. 70 درصد از 200 هکتار محوطه تاریخی سیراف درحالی مورد دخل و تصرف و ساخت و سازهای پیاپی قرار گرفته که از سال 1346 تاکنون حتی 2 درصد از 50 هکتار محوطه ساسانی سیراف مورد بررسی و کاوش قرار نگرفته است.

shock drop air force 1 full uv reactive | Jordan 1 Retro High OG University Blue (PS) - 134 - AQ2664 - nike shox pet print pages for kids free dinosaur

خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گروه میراث‌فرهنگی ـ 70 درصد از محوطه باستانی سیراف قربانی ساخت‌و سازهای شهری شد. ساخت و ساخت‌هایی که سرعت رشد آن‌ها به‌حدی افزایش پیدا کرده که حتی مجال فکر و تصمیم‌گیری هم نمی‌دهد.

این‌درحالی است که سیراف را پررونق‌ترین بندر کشور در دوره‌های ساسانی و اسلامی معرفی می‌کنند که روابط تجاری بسیاری با رم و یونان در اروپا و ماداگاسکارا در آفریقا تا کانتون چین در آسیا داشت. اما همین بندرگاه مهم که بازمانده دوره ساسانی و اشکانی است از سال 46 که بخش کوچکی از آن چون مسجد سیراف توسط وایت هوس با همکاری موزه بریتانیا از دل خاک بیرون آورده شد بلاتکلیف و بدون بررسی و کاوش رها شد.

جای خالی کاوشگران و باستان‌شناسان در این محوطه باستانی از یک طرف و ساخت و سازهای گسترده از سوی دیگر باعث شده که شهر باستانی سیراف قربانی توسعه شهری عصر کنونی شود.

«اصغر هوشنگی» مدیر پایگاه سیراف در اینباره به CHN می‌گوید: ساخت و سازها در شهرباستانی سیراف شدت گرفته و درواقع برای متولیان میراث‌فرهنگی و مردم معضل جدی به‌شمار می‌رود».

وی با اعتقاد براینکه بزرگترین مشکل سیراف ساخت و سازهای فعلی است ادامه می‌دهد: درحال‌حاضر مردم با ساختمان سازی روی محوطه باستانی سیراف این محوطه باستانی را تخریب کرده‌اند. به‌طوری‌که در شرایط کنونی نه امکان خریداری این زمین‌ها توسط میراث‌فرهنگی وجود ندارد نه اینکه مردم و مسئولان شهری روند ساخت و سازها را متوقف می‌کنند.

هوشنگی می‌گوید:70 درصد از 200 هکتار محوطه تاریخی سیراف را ساختمان تشکیل داده است. این درحالی است که وقتی متولیان میراث‌فرهنگی از ساخت و سازها جلوگیری می‌کنند مردم از فرمانداری و شورای تامین مجوز ساخت زمین را می‌گیرند. این درحالی است که از سال 46 حتی 2 درصد از این محوطه‌ بررسی و کاوش نشده است.

گفته می‌شود، سیراف زمانی از بندرهای اصلی ایران و خاورمیانه و محل پهلوگیری کشتی‌های بزرگ بوده است. بازرگانان سیرافی به دوردست‌های آسیا و آفریقا سفر دریایی می‌کردند. درحال‌حاضر آنچه از سیراف بازمانده، حفره‌های سنگی کنده شده بر شیب تپه‌های سنگی است که گویا بعد از اسلام به‌عنوان قبر نیز استفاده شده‌اند. همینطور سنگچین‌ها، چاه‌ها، سنگ‌فرش‌ها و غارهایی شبیه آتشگاه در دل کوه‌ها بخشی یادگارهای گذشته به شمار می‌روند.

اما دررابطه با قدمت سیراف باید گفت که این شهر مربوط به دوره ساسانی و اشکانی است که مطالعات اولیه آن توسط دو تیم ایرانی و انگلیسی در سال 1964 میلادی شروع شد و آثاری مانند مسجد جامع سیراف، بازار قدیم، خانه‌های اعیانی، کارگاه سفال پزی، قبور سنگی و تاسیسات آبی و .. از جمله آثار کشف شده در این شهراست.