یکشنبه, 02ام دی

شما اینجا هستید: رویه نخست یادگارهای فرهنگی و طبیعی زیست بوم میراث معنوی، میراث زیست‌محیطی

زیست بوم

میراث معنوی، میراث زیست‌محیطی

برگرفته از روزنامه شرق، شماره ۲۱۳۷، ۱۳۹۳ سه شنبه ۲۲ مهر

زهرا صدراعظم نوری
مدرس دانشگاه
زنده‌رود نام اولیه زاینده‌رود است؛ رودخانه‌ای که به سبب پرآبی و زیبایی موجب سرزندگی، شادابی و حیات نه‌فقط مردمان استان اصفهان و چهارمحال‌وبختیاری که سرزمین ایران بوده است. ایرانیان از گذشته‌های دور تاکنون به آب و رودخانه توجه خاصی داشته‌اند و به هر کجا مهاجرت می‌کنند تلاش می‌کنند در کنار آب و رودخانه ماوا و منزل گزینند.
شیخ بهایی رحمت‌الله‌علیه در طومار خود، رژیم حقوقی آب زاینده‌رود را تبیین کرده و آن را به‌عنوان سندی برای حفظ تمدن اصفهان منظور کرده است. این‌روزها در اصفهان علاوه‌بر جشنواره کودک، اجلاس و جشنواره بین‌المللی میراث‌فرهنگی ناملموس یا به عبارتی میراث معنوی برگزار شده است؛ میراثی که محسوس و ملموس نیست. سوالی که مطرح است اینکه اساسا در کشور ما سرمایه‌های معنوی از چه جایگاهی برخوردارند؟ سرمایه‌های محیط‌زیست چطور؟ روزگاری است زاینده‌رود دیگر زنده و موجب حیات شهر و مردمانش نیست. پل‌های ارزشمند و تاریخی سی‌و‌سه‌پل و خواجو که بر اساس طراحی و بنای اولیه، دوامشان بستگی به جریان آب دارد کارکرد خود را از دست داده و در حال نابودی هستند. عدم‌برنامه‌ریزی منابع و مصارف آبی و عدم‌حساسیت و توجه لازم نسبت به حفاظت محیط‌زیست موجب شده آثار تاریخی و ارزشمند کشور که یادآور فرهنگ و تاریخ و تمدن و هویت مردم است و موجب جذب توریسم و رونق گردشگری و ایران‌شناسی است، به‌طور جدی به خطر افتد و محیط‌زیست در معرض آسیب جدی قرار گیرد. از آنجا که ایران در زمره کشورهای نیمه‌خشک و خشک است و خطر کم‌آبی، هرروز مردم آن را تهدید می‌کند اتخاذ سیاست‌های روشن، قاطع و اصولی توسط سیاستگذاران و برنامه‌ریزان و متولیان حوزه منابع آبی، کشاورزی و محیط‌زیست اقتضا دارد نسبت به حفظ منابع ارزشمندی چون رودخانه‌ها، تالاب‌ها و امثال آن عنایت و اهتمام جدی شود و سرمایه‌های گرانقدری که حق همه نسل‌های ایرانیان است به‌خوبی حفظ و حراست شود از این‌رو پیشنهاد می‌شود: 1- نسبت به منابع و مصارف آبی برنامه‌ریزی و مصرف‌کنندگان منضبط شوند.2- در حوضه زاینده‌رود توزیع عادلانه آب صورت گیرد. 3- برداشت‌های اضافه از منابع سطحی و زیرزمینی شناسایی و محدود شود. 4- الگوی کشت تغییر یافته و کشت گلخانه‌ای جایگزین آن شود. 5- پساب در بخش صنعت به جای آب‌خام جایگزین شود؛ تا دوباره حیات ازدست‌رفته رودخانه‌هایی چون زاینده‌رود بازگردد و موجبات زندگی و شادی و سلامت مردم اصفهان، بلکه کشور شود.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

در همین زمینه