ایران‌بوم

درختی همیشه سبز با تاجی بلند است که گاهی قطر تاج آن به 15 متر می رسد. تنه بسیار قطور دارد که قطر آن تا 80 سانتی متر هم می رسد. ارتفاع آن حداکثر تا 15 متر است. برگ ها تخم مرغی، قلبی شکل، کشیده و به اندازه 3 سانتی متر، دارای 3 رگبرگکمانی و دایره ای شکل و در زمستان پایدار هستند و به عبارتی خزان زمستانه ندارند. گل هایی به قطر 4 تا 6 میلی متر و میوه ای زرد، نارنجی تا قرمز می‌دهد. شاخه های سفید و گوشوارک آن به خار تبدیل می شوند. برگ های ساییده و نرم آن را به نام سدر به بازار عرضه می کنند. پوست درخت کنار مقداری تانن دارد. درختی روشنی پذیر با ساقه ای روی هم رفته کج و معوج، دارای ریشه ای عمیق است. از نظر اکولوژی از جمله گونه های خشکی گرا به شمار می رود که مقدار فزاینده آب را البته تا حد معینی می پذیرد و اگر در نقاط گرم در کنار نهرهای آبرسانی قرار گیرد در طول فصل رویش مرتب گل می دهد و گل ها به میوه تبدیل می شود.حداکثر ارتفاعی که کنار می روید، 1400 متر است.

این درخت در استان های جنوبی ایران از جمله استان بوشهر، خوزستان، فارس، هرمزگان، کرمان و سیستان و بلوچستان دیده می شود و میوه و چوب آن مصارف درمانی و اقتصادی فراوان دارد. میوه این درخت خوراکی است و برگ های آن به نام «سدر» شهرت دارند. درخت کنار در بیشتر نقاط ایران دارای احترام و ارزش زیادی در نزد مردم است و در برخی مناطق درختی مقدس به شمار می رود.