فروزش 1
سخن نخست - فصل‌نامه فروزش شماره يکم
- فروزش 1
- نمایش از سه شنبه, 28 تیر 1390 20:15
- بازدید: 6200
اثری از: دکتر نینا ره‌شناس
صاحب‌امتیاز و مدیرمسؤول: علی رازانی
رییس شورای راهبردی: مازیار مهدوی‌فر
سردبیر: علی‌رضا افشاری
فروزش فصل‌نامه‌ای در حوزه‌ی ایران‌شناسی و ایران‌پژوهی است که در پاسخ به نیاز روزافزون شناخت جوانان از تاریخ و فرهنگ میهنِ کهن‌سال خود زاده شده است.
آگاهی بیشتر در این‌باره را از زبان سردبیر، در «سخن نخست» شماره‌ی یکم فروزش، بخوانید:
بشنو از نی چون حکایت می‌کند
وز جدایی‌ها شکایت می‌کند
پرداختن به موضوع ایران، که فروزش قصد آن را دارد، جز از آن‌رو که آشنا شدن ما با تاریخ و فرهنگ‌مان در هر زمانی و برای ورود به هر زمینه‌ای لازم است، به‌ویژه در هنگامه‌ی کنونی جهان از اهمیتی بیشتر برخوردار است. در این سال‌ها، گاه در این راه دچار سستی شده‌ایم و از درک اهمیت این موضوع غافل مانده‌ایم، و گاه برای تبیین آن، دست به تعریف‌هایی شخصی، و نه برآمده از یافته‌های علمی مربوط به تاریخ و فرهنگ این سرزمین – که در پژوهش‌های استادان و ایران‌شناسان دسترسی‌پذیر است – زده‌ایم.
ایران از جمله کشورهای معدودی است که درک وزن و موقعیت جهانی امروز آن، به میزانی بیش از اندازه‌ی معمول، بستگی به تاریخ و فرهنگ آن و میدان جغرافیایی نفوذ تاریخی و فرهنگی آن دارد. در این زمانه می‌توان به یقین گفت که موضوع ایران برای همه‌ی آن‌هایی که برنامه‌ای جهانی دارند، عاملی مهم است. ما نیز هم‌چون استاد محمدعلی اسلامی ندوشن بر این باوریم که «ایران حرف‌هایی برای گفتن دارد»، که اگر درست و به‌جا و از راه‌های مؤثر ادا شود، گوش‌های شنوا هم خواهد داشت.
بسیاری از اندیش‌مندان و مردمان ستم‌دیده‌ی گیتی، نگاهی مثبت به وضع کنونی ایران دارند، ولی از آن سو تبلیغاتی مؤثر در رسانه‌های برتر جهان هم هست که با انگیزه‌هایی متفاوت، تصویری باژگونه را بازمی‌تابانند؛ ساخت و نمایش برخی فیلم‌های به‌ظاهر تاریخی، نمونه‌هایی از این رویکرد دشمنانه است. قرینه‌های تاریخی تأیید نمی‌کنند که با کوتاه آمدن در برخی زمینه‌ها، در این‌گونه برخوردهای ستیزه‌جویانه و ناروا بر دست دیگران، تغییر چندانی داده شود.
فروزش می‌کوشد در شناساندن ایران به آنانی که آن را درست نمی‌شناسند، سهمی بر دوش گیرد و در این راه به‌یاری دیدگاه‌های گونه‌گونی که هر کدام به‌شکلی دوستدار این تاریخ و فرهنگ هستند، آن را از زاویه‌هایی مختلف بکاود – کاوش‌هایی که گاه ممکن است برای آنانی هم که شناختی از این تاریخ و فرهنگ دارند، تازگی و داشته و دارای آموزه‌هایی باشد. شیوه‌ی نویسش هم برای ما نقشی پررنگ دارد و می‌کوشیم برای نمایاندن راهی نیک، نیز از ابزاری پاک بهره ببریم. تلاش خواهیم کرد به‌یاری استادان و پژوهندگان در شماره‌های آینده، این شیوه‌ی نویسش را تبیین کنیم.
مخاطبان ما چند گروه‌اند. بدنه‌ی بزرگ مخاطبان خود را در میان جوانان علاقه‌مند به موضوع‌های میهنی می‌جوییم، و آشکار است که برای جذب آن‌ها، بخش‌های متنوعی چون شعر و داستان هم خواهیم داشت. علاوه بر این گروه، به گروه‌های دیگری نظر داریم، از جمله تلاش‌گران نهادهای مدنی و سازمان‌های مردم‌نهاد دوستدار میراث فرهنگی و طبیعی ایران که به گمان ما با توجه به گستردگی و توانایی و مهم‌تر از همه، صداقت‌شان، تریبون درخوری ندارند. و دست آخر کارشناسان و خبرگانی که در بخش عمومی در همین راستا گام برمی‌دارند. پس، نوشته‌ها و گزارش‌ها و رهنمودهای این دوستان را بر دیده نهاده و در راستای یاری‌شان – تا جایی که بتوانیم - از کوششی دریغ نخواهیم ورزید. هم‌چنین به هم‌میهنانی نیز توجه خواهیم داشت که در اینجا، در ایران، یا دور از اینجا، از دیدن و شنیدن داوری‌های بدخواهانه و گفته‌های دروغ آزرده می‌شو‌ند، یا پرسش‌هایی در دل‌شان راه می‌یابد. جز این‌ها، قوم‌ها و تیره‌هایی هستند که ریشه‌های ایرانی خود را از یاد نبرده‌اند و زبان پارسی، یا بزرگ‌داشت آیین‌هایی چون نوروز، نشانه‌ی دوام پیوند آن‌ها به ایران امروز است. از مردمان غیرایرانی نیز باید یاد کرد، مردمان عادی یا پژوهش‌گران عادل و درست‌کار، که راستی و درستی را ارج می‌نهند، و از راه پژوهش‌ها دل به مهرورزی به ایران سپرده‌اند.
نظرها، نقدها و پیشنهادهای شما راه‌گشای ما خواهد بود.
سردبیر
