ایران‌بوم

برگزاری موفق شب زنده‌یاد استاد دکتر منوچهر مرتضوی در چهارشنبه گذشته (9 امرداد 1398) هدف اصلی برگزارکنندگان را که یادآوری اصالت علمی و اخلاق ستوده و عظمت شخصیتی آن استاد یگانه به جامعه امروز، به ویژه دانشجویان و استادان جوان، بود محقق کرد. با وجود شاگردان مهم آن استاد، دکتر معصومه معدن کن و دکتر مینو امیرقاسمی از تبریز و دکتر نصرالله امامی از شیراز، همچنین با حضور استاد فرزانه دکتر باقر صدری نیا از دانشکده متبوع حضرت استاد مرتضوی و نیز دکتر سجاد آیدنلو، شاهنامه شناس بزرگ، از ارومیه و دکتر محمدرضا ضیا از اصفهان، و اجرای عالمانه دکتر محمد ابراهیم پور نمین محفل بزرگداشت استاد مرتضوی غنی و عظیم برگزار شد. پیام های تقدیر و تشکر به ویژه از جانب آقای دکتر ایرج مرتضوی از پاریس نشانه موفقیت این شب بخارا بود.

این شب با همکاری ارزشمند دکتر مرتضی آبدار، مدیر کل عالم و دلسوز میراث فرهنگی و گردشگری تبریز، شهردار تبریز و دکتر محمد فرج قلیزاده عضو محترم شورای شهر تبریز، دانشگاه تبریز، روزنامه ساقی و موسسه الف برگزار شد.

شب منوچهر مرتضوی چهارصد و هشتاد و نهمین شب بخارا و چهارمین آن در تبریز بود. پیش از این شب های تبریز و شاهنامه، شب بخارا در تبریز با سخنرانی استاد دکتر محمد علی موحد و شب بهمن سرکاراتی با موفقیت برگزار شده بود.

در اهمیت شب های بخارا که برآمده از مجله معتبر بخاراست تردیدی وجود ندارد. این شب ها به تدریج فرهنگ ملی ایران را بازیابی و بازشناسی کرده و برخی از مهم ترین بخش های آن و شخصیت های برجسته فرهنگی را که دچار فراموشی شده بودند معرفی کرده و توانسته نقش یک موسسه بزرگ را به تنهایی ایفا کند. این همه بدون فعالیت های شبانه روزی استاد علی دهباشی محقق نمی شد. هر چند مزد او فقط بیماری و تنهایی و کار شبانه روزی است و این روزها دنبال کاغذ رفتن هم به فهرست کارهای روزانه اش افزوده شده است.

شب های بخارا در تبریز با هدف تجلیل از بزرگان اندیشه و علم تبریزی برگزار می شود. در شب تبریز و شاهنامه به یکی از مهم ترین بخش های فرهنگ و هنر آذربایجان که شاهنامه خوانی و شاهنامه پژوهی و شاهنامه شناسی و تجلی های زیبایی شناسانه آن است پرداخته شد. در شب بخارا در تبریز به برخی کاستی های فرهنگی تبریز و ضرورت بازگرداندن این شهر به جایگاه فرهنگی پیشین پرداخته شد و در شب بهمن سرکاراتی از یک استاد بی بدیل شاهنامه شناس و اسطوره شناس و زبان شناس برای اولین بار تجلیل شد.

در شب منوچهر مرتضوی نیز از استادی تجلیل شد که افزون بر دانش بیکران در ادبیات و تاریخ و آثار ماندگار علمی یکی از نمادهای ملی معاصر است. دکتر مرتضوی وطن پرستی عالم و ژرف اندیش، بدون هیاهو و احساسات سبک، بودند و دانستن بیشتر درباره اندیشه و روش ایشان راه درست وطن پرستی را به ما نشان خواهد داد.
بنابراین بزرگداشت استاد قطعا چیزی بر مقام ایشان نمی افزاید اما جامعه هویت گم کرده کنونی نیاز دارد تا ستارگان فرهنگی خود را بشناسد و مبانی هویت خود را تشخیص دهد. هم آثار دکتر مرتضوی ماندگار است و هم شخصیت ایشان به عنوان یکی از قله های علم و فرهنگ معاصر زنده خواهد ماند.

خویشکاری نسل ماست که برای اولین بار این شخصیت‌های بزرگ را در قالب مبانی نظری منسجمی بشناسد و به خود و آیندگان ثابت کند که ایران و ایرانی و ایرانیت زنده و ژرف و موثر است. اینگونه شاید راه تبلیغ نظریه‌های یاس آلود و تحقیرکننده ایران برای همیشه بسته شود.

در آینده متناسب با مقدورات از شخصیت‌های بزرگ فرهنگ و دانش و هنر آذربایجان تجلیل خواهیم کرد. در برگزاری این مراسم ها هیچ جهت گیری و پیش داوری وجود ندارد و از همه نظرات و پیشنهادات استقبال می کنیم.
امیدوارم برگزاری نشست های مشابه و چاپ مجلات علمی و کتب معتبر در تبریز به تدریج اصل و اساس دانش و دانشمندی و استادی را در جامعه بنمایاند و روزی فرا برسد که اقتدارهای علمی پوشالی و مریدپروری سخیف و غیراخلاقی و استاد شدن بدون نوشتن کتاب و مقاله (صرفا با اتکا به تکنیک های تقویت حافظه) برچیده شود.