به گزارش خبرنگار سرویس موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این مراسم هنرمندانی چون شهرام ناظری، فرهاد فخرالدینی، فرهنگ شریف، حسام‌الدین سراج، محمد اسماعیلی، هوشنگ ظریف، حسین الهی قمشه‌ای، داریوش پیرنیاکان، فضل الله توکل، رامبد صدیف، محمد سریر، داود گنجه‌ای، بیژن بیژنی، هوشنگ کامکار، حمیدرضا نوربخش، علی مرادخانی، ساعد باقری، سهیل محمودی، جهانشاه برومند، سعید ثابت، نصرت الله وحدت، سید عباس سجادی، حسن همایونفال و... حضور داشتند.

در این مراسم پیام تسلیت عبدالوهاب شهیدی خواننده و نوازنده‌ی عود که به دلیل ناراحتی پا در این مراسم حضور نداشت خوانده شد: «متاسفانه غم هجران دوست و نوازنده‌ی بی‌بدیل تار، استاد جلیل شهناز بار سنگینی بر دوش من و مردم هنردوست ایران نهاد.

با یک دنیا تأسف درگذشت استاد بزرگ آقای شهناز را به خانواده و دوستان هنرمند مملکت تسلیت عرض می‌کنم و خیلی متاسفم که به دلیل ناراحتی پا نمی‌توانم در آن مجلس شرکت نمایم. از خانواده و دوستان هنرمند پوزش می‌طلبم. امیدوارم همه‌ی هنرمندانی که در قید حیات می‌باشند همواره در صحت و سلامت بوده و کمتر شاهد فقدان آن‌ها باشیم. شادی آن مرحوم را از خدای بزرگ خواستارم.»

در حاشیه‌ی این مراسم حسام‌الدین سراج در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا گفت: خداوندگار تار درگذشت و همه‌ی صاحب‌دلان و اهل دل و اهل ذوق و اهل هنر را داغدار کرد.
درگذشت استاد شهناز را تسلیت می‌گویم ولی استاد در دل ایرانی‌ها همیشه زنده است و زنده خواهد ماند زیرا هنرش،‌هنری غنی و اصیل بود و به همین جهت ماندگار و جاودان است.
وی در ادامه گفت: من به جوان‌های عزیز توصیه می‌کنم که ساز استاد شهناز و استاد کسایی را بارها و بارها با عمق جان بشوند، زیرا این دو گوهر گران‌بها قدرشان آن‌ گونه که باید دانسته نشد و هنرشان هم آن‌طور که باید توسط جوانان شناخته نشد.
این‌ها عزیزانی بودند که هنر سنتی را با ابداع و نوآوری در هم آمیخته بودند و در بداهه پردازی و ملودی سازی بسیار غنی و هنرمند بودند. شاید که دیگر نظیرشان را در تاریخ هنر ایران نبینیم.
این خواننده تاکید کرد: توجه به هنر موسیقی ایران لازم است و تقدیر از عزیزانی که در این عرصه زحمت می‌کشند و نمی‌گذارند چراغ این هنر خاموش شود، برای ایرانی‌ها بسیار لازم است.
سراج ادامه داد: همه‌ی نهادها می‌توانند در این امر موثر باشند ولی صداوسیما درنشان دادن ساز ایرانی و پخش آثار ماندگار اساتید موسیقی ایران که متاسفانه کمتر شاهدش هستیم، می‌تواند بسیار تاثیر مثبت داشته باشد.

برگ نوا تبه شد و ساز طرب نماند این چنگ ناله برکش و ای دف خروش کن
پیران سخن ز تجربه گویند گفتمت هان ای پسر که پیر شوی پند گوش کن

محمد اسماعیلی هم در سخنانی توصیه‌ای به جوانان کرد و گفت: من برای اینکه عمری را در این راه گذارنده‌ام و خدمت این بزرگان بوده‌ام چند جمله‌ای را برای جوانان می‌گویم، اول حفظ زبانشان را داشته باشند، دوم مجادله و لجاجت نکنند، اگر آبروی خودشان را دوست دارند، سوم از فرزانه‌ای پرسیدند، استادت را بیشتر دوست داری یا پدرت را؟ گفت: استادم را زیرا پدرم مرا از عالم بالا به عالم خاک آورد، ولی استادم مرا از عالم خاک به عالم بالا برد. و این سه را هرگز فراموش نکنید.

«طی این مراسم که با حضور تعداد کثیری از هنرمندان، پیشکسوتان و هنردوستان برگزار شد، پیام تسلیت استاندار اصفهان علی‌رضا ذاکر اصفهانی نیز به شرح زیر خوانده شد:

خشک سیمو خشک چوب و خشک پوست از کجا می‌آید این آوای دوست

شهنواز موسیقی ایران، مضراب ساز به زمین افکند و تار یحیی به صندوق‌خانه‌ی زمان سپرد تا با رود رودکی و چنگ نکیسا هم‌خانه شود و شاگردانی برگیرند.

دیگر هم‌نوای نامی کسایی نیست که قدسیان را با شور شهنازش بر خواندن شعر حافظ ترغیب کند. به حق صدای تار جلیل تار شهناز هنوز در گوش بسیاری از مردان و زنان ما طنین‌انداز است.

این چهره‌ی ماندگار موسیقی در باغستان صدا «گل‌های جاویدان» را از خود به یادگار گذاشت و آثار نامیرای این اسطوره‌ی موسیقی هر کدام دنیایی از شور و احساس و خاطرات زیبا را برای ما رقم زد.

استاد جلیل شهناز چهره در نقاب خاک کشید تا خاکیان بر افلاکیان فریاد کنند: کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

مجلس شب هفت استاد شهناز روز سه‌شنبه چهارم تیرماه از ساعت 18/30 تا 20 در بهشت‌زهرا (س)، قطعه‌ی هنرمندان، قطعه‌ی 88، ردیف 153،‌شماره 510 برگزار خواهد شد.