ایران‌بوم

علی ماهفروزی ـ سرپرست هیات ایرانی مطالعه و کاوش باستان‌شناسی گوهرتپه درباره‌ی این پروژه، توضیح داد: این محوطه سال 1379 در جریان بررسی‌های باستان‌شناسی مازندران شناسایی شد و تا کنون هشت فصل کاوش و مطالعه‌ی باستان‌شناسی در آن انجام شده است. امسال نیز برای نخستین‌بار کار مشترکی را با کارشناسان و باستان‌شناسان دانشگاه مونیخ آلمان از ابتدای شهریورماه آغاز کرده‌ایم.

او گفت: این پروژه با هدف شناخت ساختار گروه‌های مختلف مردمی که در دوره‌های تاریخی متفاوت در گوهرتپه زندگی کرده‌اند، اجرا می‌شود؛ ولی از آنجا که هر دو گروه ایرانی و آلمانی با کمبود اعتبار روبه‌رو هستند، کار را به‌صورت وسیع شروع نکرده‌ایم و ابتدا بررسی‌های سطحی انجام شد.

وی ادامه داد: در این بررسی‌ها، نمونه‌هایی جمع‌آوری شد که در حال مطالعه هستند و گمانه‌زنی در قسمت شمالی محوطه و نیز مطالعه در بخش‌هایی که قبلا لایه‌نگاری شده بود، ادامه دارد.

به گفته‌ی ماهفروزی، گوهرتپه در حدود 30 کیلومتری ساری و 10 کیلومتری غرب شهرستان بهشهر واقع شده و نتایج قابل توجهی از کاوش‌های آن به‌دست آمده است. بر این اساس به‌نظر می‌رسد این محوطه حدود 4500 سال قبل به یک شهر بزرگ تبدیل شده بود و در اواسط هزاره‌ی سوم، یعنی حدود 3500 سال پیش به‌دلیل تغییرات شدید آب‌وهوایی و مسائل دیگر متروک شد.

در یکی از کاوش‌هایی که در این محوطه‌ی تاریخی انجام شده، علاوه بر یافته‌های فراوان، پیکرک‌هایی مانند اسب کشف شدند که با توجه به فرم، شکل و فیگور آن‌ها شاید بتوان گفت که قدیمی‌ترین شواهد از اسبچه‌ی خزر در گوهرتپه به‌دست آمده است. درباره‌ی ارتباط بین پیکرک اسب کشف‌شده و اسبچه‌ی خزر هم می‌توان گفت، اصل و ریشه‌ی اسبچه‌ی خزر را در دنیای باستان داریم.