ایران‌بوم

یک باستان‌شناس درباره‌ی کاهش حریم محوطه‌ی تاریخی سیلک، گفت: وقتی یک مشکل را نمی‌توان برطرف کرد، ‌درست نیست آن را پاک کنیم‌، بلکه باید راهکارها و تجربیات دیگران را ببینیم و تصمیم بگیریم. ما به آیندگان بدهکاریم اگر کارمان را درست انجام ندهیم.

new nike football boots 2012 2017 - 002 - Nike Air Max 270 ESS Ανδρικά Παπούτσια Γκρι / Λευκό DM2462 | nike fashion

ناصر نوروززاده چگینی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با ابیان این‌که باید یک نگاه علمی‌ به حوزه‌ی دانش داشته باشیم و از امکانات موجود در کشور در هر سطحی، به‌درستی استفاده کنیم، ادامه داد: یک زمانی، مجموعه‌ی جامعه‌ی علمی باستان‌شناسی به یک نفر اعتقاد دارد و می‌گوید او می‌تواند یک پروژه را در حد استاندارد کنونی کشور‌ برنامه‌ریزی، طراحی و حتا بازنگری کند؛ ولی این به معنی آن نیست که اگر من در آن سطح نیستم و جامعه‌ی علمی آن اعتماد اولیه را دارد، من هم خود را در سطح افراد متخصص بدانم و بخواهم کاری مانند بازنگری در تپه‌ی سیلک را انجام دهم.

او اظهار کرد: این نگاه عدم تمرکز، در امور اجرایی کشور به‌وجود آمده است و باید بدانیم در حوزه‌ی علم، انجام این اقدامات به یکسری شرایط نیاز دارد، یعنی آن بخش علمی اداره یا استان به جایی رسیده باشد که بتواند کاری را انجام دهد؛ ولی بالاتر از آن‌ها هم باید یک نگاه نظارتی وجود داشته باشد. در جایی مانند ایران که هنوز این زیرساخت‌ها را در آن نداریم باید امر پژوهش، دست کم در حوزه‌ی باستان‌شناسی، سطح بالاتر نظارتی را داشته باشد و کار آن به‌صورت متمرکز انجام شود.

چگینی با بیان این‌که پس از انقلاب، اداره‌ی باستان‌شناسی در استان‌ها ایجاد شد، گفت: این کار علاوه بر حسن‌هایش، عیب‌هایی هم دارد که باید از نگاه‌های فردی و قومی بیرون آوریم و یک نگاه علمی به آن داشته باشیم.

وی پیشنهاد شهرداری کاشان مبنی بر کوچک کردن حرائم محوطه‌ی تاریخی سیلک را کاری بسیار اشتباه و خطا ارزیابی و بیان کرد: اداره‌ی میراث فرهنگی از چند سال پیش در موضوع کوچک کردن حرائم دخالت کرده است‌. ما با مشکلی به نام تعیین حرائم حتا گاهی در عرصه‌های تاریخی هم مواجه هستیم و چون یک نگاه درست‌ امروزی وجود ندارد، این اتفاق می‌افتد.

این باستان‌شناس با یادآوری این‌که حریم برای یک محوطه‌ی تاریخی تعیین می‌شود تا از اثر حفاظت کند، گفت: حریم در جایی به معنی این است که ما از زمین‌ها و هویت‌مان حفاظت کنیم. چون این بحث به‌درستی در کشور جانیفتاده است و میراث اجرایی ما نه می‌خواهد، نه آمادگی آن را دارد و نه در این مسیر قرار گرفته که با حریم‌،‌ اهداف و تبعات آن مواجه شود‌، به چالش‌های آن گیر داده است. وقتی یک مشکل را نمی‌توان برطرف کرد،‌ درست نیست که مسأله را پاک کنیم، بلکه باید مشکل‌، راهکارها و تجربیات دیگران را ببینیم و سپس درباره‌ی انجام کارها تصمیم بگیریم.

چگینی کوچک کردن حرایم را بسیار اشتباه دانست و افزود: ما درباره‌ی بحث حفاظت و نگهداری، نه‌تنها قانون‌های داخلی را داریم، بلکه کنوانسیون‌های بین‌المللی را هم قبول کرده‌ایم و در مجلس تصویب شده‌اند. بنابراین باید به کنوانسیون‌ها و منشورها متعهد باشیم و براساس ضوابط و قوانین موجود و عرف‌مان و نیز برای درآمدها و سود آینده و افزوده‌ای که از طریق این آثار به‌دست می‌آوریم، باید هویت‌مان را نفروشیم و موجودی‌مان را به‌درستی حفظ کنیم.