نام‌آوران ایرانی
عطار رشددهنده‌ی عرفان عاشقانه است
- بزرگان
- نمایش از سه شنبه, 24 فروردين 1389 12:56
- بازدید: 6002
برگرفته از خبرگزاری دانشجویان ایران - ایسنا
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی، عطار را رشددهنده‌ی عرفان عاشقانه معرفی كرد.
محمدرضا راشد محصل در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در خراسان رضوی، در آستانه روز بزرگداشت عطار (25 فروردین)، اظهار كرد: اگر با ادبیات عارفانه به طور عمیق برخورد کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که عشق، اصل زندگی است؛ به این معنا که اگر ما عشقی در زندگی نداشته باشیم، آن وقت وجود کسی که عاشق نیست، دیگر معنا ندارد؛ اما غالبا این نوع ادبیات را رد می‌کنیم و آن را مخدر می‌دانیم.
او در ادامه تصریح کرد: عطار از عرفای بسیار بزرگ و برجسته قرن شش و هفت است و فاصله او با سنایی از نظر تاریخ وفات حدود 100 سال است و می‌توان گفت از نظر شعر عرفانی، سنایی تقریبا آغازکننده عرفان شاعرانه و عطار رشددهنده این عرفان عاشقانه است و در بین این 100 سال شاید کم‌تر کسی باشد که بتوان در حلقه تکامل ادب عرفانی بخصوص در نظم فارسی و حد فاصل سنایی و عطار قرار داد.
راشد محصل اظهار كرد: تکامل‌بخش شعر عرفانی را می‌توان مولوی نام برد و در حقیقت در میل عرفا بخصوص شاعران عارف، عطار مقام بسیار بالایی را داراست؛ اما گاه در آثار کسی همچون مولوی بسیار شور و نشاط و عشق را می‌بینیم؛ در حالی که در اشعار عارفانه عطار در مرحله اول ممکن است این شور و نشاط و عشق را نبینیم.
او خاطرنشان کرد: اگر بخواهم بین عطار و مولوی مقایسه‌ای از نظر عرفانی قرار دهم، مولوی را در حالت انس و عطار را در حالت هیبت می‌بینم و در حقیقت هر دو در مقام عرفان به کمال رسیده‌اند، با این تفاوت که کار مولوی با شور و نشاط و عشق به معنا می‌رسد؛ در صورتی که در اشعار عطار شکوه و بزرگی پروردگار او را در هیبت نگاه می‌دارد و این هیبت و انس در مقام عارفان به کمال رسیده است؛ بنابراین عطار در عرفان مقامش بالاست و در این مقام بالا مقام هیبت است که او را به کمال رسانده است تا مقام انس.
استاد زبان وادبیات فارسی دانشگاه فردوسی در خصوص انس نسل امروز با شعرهای عارفانه گفت: همان‌طور که در مسائل اجتماعی تا خودآگاهی حاصل نشود، هیچ تحولی صورت نمی‌گیرد، در این مورد نیز این امر صدق می‌کند و باید در ما آگاهی حاصل شود؛ اما خودآگاهی حاصل نشده است و ما گوشه‌ای می‌نشینیم و فکر می‌کنیم همه چیز به طور اتفاقی به وقوع می‌پیوندد.
او خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم پیوندی میان آثار شاعرانی همچون عطار، مولوی و سنایی با نسل امروز برقرار کنیم، باید در ابتدا این آثار را معرفی و تجزیه و تحلیل کنیم؛ در صورتی که تا به حال کسی چنین کاری را انجام نداده است.
