ایران‌بوم

داستان های پند آموز، داستان و جملات بزرگان
ضرب‌المثل گونه‌ای از بیان است که معمولاً تاریخچه و داستانی پندآموز در پس بعضی از آن‌ها نهفته است. بسیاری از این داستان‌ها از یاد رفته‏اند، و پیشینهٔ برخی از امثال بر بعضی از مردم روشن نیست؛ بااین‌حال، در سخن به‏کار می‌رود.

adidas heliopolis hotel in dubai , adidas concord ankle fur sneakers boys running Release Date Info , MysneakersShops | Air Jordan 4 Retro "Metallic Red" - nike air lightning low shoes - CT8527 - 112

سال به دوازده ماه ما می بینیم یکدفعه هم تو ببین!
سال به سال دریغ از پارسال!
سالها میگذاره تا شنبه به نوروز بیفته!
سالی که نکوست از بهارش پیداست!
سبوی خالی را بسبوی پر مزن!
سبوی نو آب خنک دارد!
سبیلش آویزان شد!
سبیلش را باید چرب کرد!
سپلشت آید و زن زاید و مهمان عزیزت برسد!
سخن خود تو کجا شنیدی، اونجا که حرف مردمو شنیدی!
سر بریده سخن نگوید!
سر بزرگ بلای بزرگ داره!
سر بشکنه در کلاه، دست بشکنه در آستین!
سر بی صاحب میتراشه!
سر بیگناه، پای دار میره اما بالای دار نمیره!
سر پیری و معرکه گیری!
سر تراشی را از سر کچل ما میخواد یاد بگیره!
سر حلیم روغن میرود!
سر خر باش، صاحب زر باش!
سر را با پنبه میبرد!
سر را قمی می شکنه تاوانش را کاشی میده!
سر زلف تو نباشد سر زلف دگری!
سرش از خودش نیست .
سرش به تنش زیادی میکنه!
سرش به کلاش میارزه!
سرش بوی قرمه سبزی میده!
سرش توی حسابه!
سرش توی لاک خودشه!
سرش جنگه اما دلش تنگه!
سرش را پیراهن هم نمیدونه!
سر قبری گریه کن که مرده توش باشه!
سر قبرم کثافت نکن از فاتحه خواندنت گذشتم!
سر کچل را سنگی و دیوانه را دنگی!
سر کچل و عرقچین!
سرکه مفت از عسل شیرین تره!
سرکه نقد بهتر از حلوای نسیه است!
سرکه نه در راه عزیزان بود — بار گرانیست کشیدن بدوش! (( سعدی ))
سر گاو توی خمره گیر کرده!
سر گنجشکی خورده!
سر گنده زیر لحافه!
سرم را میشکنه نخودچی جیبم میکنه!
سرم را سرسری متراش ای استاد سلمانی — که ما هم در دیار خود سری داریم و سامانی .
سرنا را از سر گشادش میزنه!
سرناچی کم بود یکی هم از غوغه اومد!
سری را مه درد نیمکند دستمال مبند!
سری که عشق ندارد کدوی بی بار است . (( لبی که خنده ندارد شکاف دیوار است … ))
سزای گرانفروش نخریدنه!
سوسک هفت تا بچه می‌آره یکیش بلبلی!
سفره بی نان جله، کوزه بی آب گله!
سفره نیفتاده ( نینداخته ) بوی مشک میده!
سفره نیفتاده یک عیب داره! سفره افتاده هزار عیب!
سفید سفید صد تومن، سرخ و سفید سیصد تومن، حالا که رسید به سبزه هر چی بگی می‌ارزه!
سقش سیاه است!
سگ بادمش زیر پاشو جارو میکنه!
سگ باش، کوچک خونه نباش!
سگ پاچه صاحبش را نمیگیره!
سگ، پدر نداشت سراغ حاج عموشو میگرفت!
سگ چیه که پشمش باشه!
سگ درحضور به از برادر دور!
سگ در خانه صاحبش شیره!
سگ داد و سگ توله گرفت!
سگ دستش نمیشه داد که اخته کنه!
سگ را که چاق کنند هار میشه!
سگ زرد برادر شغالِ!
سگست آنکه با سگ رود در جوال!
سگ سفید ضرر پنبه فروشه!
سگ سیر دنبال کسی نمیره!
سگش بهتر از خودشه!
سگ که چاق سد گوشتش خوراکی نمیشه!
سگ گر و قلاده زر؟!
سگ ماده در لانه، شیر است!
سگ نازی آباده، نه خودی میشناسه نه غریبه!
سگ نمک شناس به از آدم ناسپاس!
سگی به بامی جسته گردش به ما نشسه!
سگی که برای خودش پشم نمیکند برای دیگران کشک نخواهد کرد!
سگی که پارس کنه ، نمیگیره!
سلام روستائی بی طمع نیست!
سنده را انبر دم دماغش نمیشه برد!
سنگ به در بسته میخوره!
سنگ بزرگ علامت نزدنه!
سنگ بنداز بغلت واشه!
سنگ خاله قورباغه را گرو میکشه!
سنگ کوچک سر بزرگ را میشکنه!
سنگ مفت، گنجشک مفت!
سنگی را که نتوان برداشت باید بوسد و گذاشت!
سواره از پیاده خبر نداره، سیر از گرسنه!
سودا، به رضا، خویشی بخوشی .
سودا چنان خوشست که یکجا کند کسی! (( دنیا و آخرت به نگاهی فروختیم )) (( قصاب کاشانی ))
سودا گر پنیر از شیشه میخوره!
سودای نقد بوی مشک میده!
سوراخ دعا را گم کرده!
سوزن، همه را میپوشونه اما خودش لخته!
سوسکه از دیوار بالا میرفت مادرش میگفت : قربون دست و پای بلوریت!
سهره ( سیره ) رنگ کرده را جای بلبل میفروشه!
سیب سرخ برای دست چلاق خوبه؟!
سیب مرا خوردی تا قیامت ابریشم پس بده!
سیبی که بالا میره تا پائین بیاد هزار چرخ میخوره!
سیبی که سهیلش نزند رنگ ندارد! (( تعلیم معلم بکسی ننگ ندارد ))
سیلی نقد به از حلوای نسیه!

به کوشش ا. یاراحمدی