شنبه, 08ام ارديبهشت

شما اینجا هستید: رویه نخست تازه‌ها خبر برنامه خاصی برای تعطیلات تابستان ندارم

خبر

برنامه خاصی برای تعطیلات تابستان ندارم

با تعطیلی مدارس و آغاز فصل تابستان، شور و شعف بچه‌ها برای گذران اوقات فراغت بیشتر می‌شود، اما افزوده شدن به حجم ساعات بیکاری و فراغت آن‌ها بدون داشتن هیچ برنامه و هدفی، نه تنها مفید و سازنده نیست، بلکه می‌تواند خطرساز و مشکل آفرین باشد. به طوری که اغلب بچه‌ها بدون آگاهی از محیط اطراف شان، در مکان‌هایی حضور می‌یابند که پیامدهای خوشایندی برای آنها ندارد.‏

shock drop air force 1 full uv reactive | Latest Releases , IetpShops - Women's Nike Air Jordan 1 trainers - ken griffey nike swingman shoes sale 2017

هر سال با رسیدن فصل تابستان، هر نهاد و سازمان با تخصیص بودجه‌ای جداگانه برای سه ماه تعطیلی دانش‌آموزان برنامه ریزی می‌کند و نام آن را « غنی سازی اوقات فراغت دانش آموزان » می‌گذارد، اما باید توجه داشت که اوقات فراغت فقط به معنای یک اردوی چند روزه شمال یا شرکت دادن آنها در برنامه رنگ کردن دیوارهای مدرسه یا از این قبیل برنامه‌های سطحی با اثرگذاری کوتاه مدت نیست. برنامه ریزی باید چنان کارشناسانه باشد که در طول تابستان، ذهن دانش آموز را درگیر کند تا علاوه بر غنی شدن اوقات دانش آموزان به معنای واقعی، آنان فرصتی برای پرداختن به کارهای معضل آفرین یا خطرساز پیدا نکنند.

محیط‌های خطرناک برای کار بچه‌ها

این که کار و تلاش می‌تواند هم یک تفریح سالم و هم منبع درآمدی برای بچه‌ها باشد، درست است، ولی متاسفانه وقتی هیچ نظارتی بر محیط کار بچه‌ها توسط والدین صورت نمی‌گیرد، نتیجه اش این می‌شود که در پایان سه ماه تعطیلی تابستان، با دانش آموزانی مواجه می‌شویم که قید تحصیل را زده‌اند و می‌خواهند به فکر کسب درآمد باشند، یا گرفتار معضلات و آسیب‌های محیط کار شده اند. کسب و کار به خودی خود امری معقول و قابل قبول است. به طوری که با خروج از منزل و در برخورد با اولین پیشنهاد خوب، یکباره تصمیم به کار می‌گیرند. غافل از این که محیط کار و افرادی که از نظر سنی و رفتاری با آنها هیچ سنخیتی ندارند، برای ماندن و کار کردن خیلی مهم است. نشست و برخاست با افرادی که از جنس دانش آموزان نیستند، شاید در وهله اول نگران کننده نباشد، اما اگر خوب فکر کنیم، می‌بینیم که سن نوجوانی و دانش آموزی اقتضا می‌کند که بچه‌ها در کنار افرادی قرار بگیرند که به لحاظ فکری، به آنان نزدیک باشند.

‏دوران پرخطر نوجوانی

نوجوانی، حساس‌ترین دوره زندگی انسان است. قرار گرفتن در سن بلوغ جسمی، عاطفی و فکری، برای فرد پیامدهایی دارد که از جمله آن می‌توان به تفکر درباره زندگی، شرایط موجود و مقایسه وضع خانواده خود با اطرافیان اشاره کرد.

در چنین سنی رفتارهای هیجانی و پرخطر بیشتر دیده می‌شود و آستانه تحمل پایین می‌آید و تحریک ‌پذیری بالا می‌رود. بنابراین نوجوان دیگر رفتاری را که در کودکی تحمل کرده است، نمی‌پذیرد و در برابر آن طغیان می‌کند. در برخی خانواده‌ها این سرکشی به رفتارهای پرخاشگرانه می‌انجامد و در خانواده‌هایی که بسته‌تر است، چون نوجوان مجالی برای بیان نظرها و اعلام مخالفت ندارد، دنبال راه دیگری می‌گردد و به این نتیجه می‌رسد که فرار برای او بهترین گزینه است. دکتر مجید ابهری، رفتار شناس و آسیب ‌شناس اجتماعی از افزایش دو برابری درگیری‌ و نزاع‌ خیابانی در فصل تابستان خبر می‌دهد و می‌گوید: در پژوهشی که انجام گرفته است، ثابت شده در فصل تابستان‌، درگیری و نزاع‌ خیابانی دو برابر می‌شود. همان طور که بسیاری از سرقت‌ها در زمستان و در طول شب‌ انجام می‌شود، درگیری‌های لفظی و فیزیکی هم با توجه به شروع و ادامه فصل گرما رشد چشمگیری پیدا می‌کند.‏

از نگاه آسیب شناسی رفتاری، اوقات فراغت، زمان استراحت و متعلق به نوجوانان و جوانان است که باید والدین برای آن برنامه ریزی کنند و در این مورد دانش آموزان چند گروه هستند: گروه اول با کوشش زیاد، امتحانات خود را با نمره‌های عالی می‌گذرانند و آماده تحصیل برای سال بعد می‌شوند.

این دانش آموزان، بخشی از وقت خود را به مطالعه دروس سال آینده یا کلاس‌های تقویتی و زبان‌های خارجی می‌گذرانند، یا برای ورود به دانشگاه آماده می‌شوند. گروه دوم، دانش آموزانی هستند که با وجود کوشش، در بعضی از درس‌ها نمره خوبی کسب نکرده‌اند و باید دوباره درس‌های گذشته را تکرار و تابستان خود را همراه با مطالعه سپری کنند.

‏خلأ بی برنامگی

بررسی‌ها نشان می‌دهد بیش از 50 درصد از دانش آموزان، برنامه خاصی برای تعطیلات تابستان ندارند. تعدادی که توانایی مالی خانواده آنها اجازه می‌دهد، با ثبت نام در کلاس‌های ورزشی، موسیقی، زبان خارجی و... وقت خود را سپری می‌کنند و گروهی دیگر همراه با پدران خود، مشاغل آن‌ها را دنبال می‌کنند. گروه دیگر در پایگاه‌های تابستانی مدارس ثبت نام و برنامه‌های آموزشی آن را دنبال می‌کنند. آخرین گروه با بازی‌های رایانه‌ای یا حضور در کوچه و خیابان‌ها اوقات خود را می‌گذرانند و با جمله «حوصله ام سررفته»، حوصله دیگران را سر می‌برند. این گروه شامل اکثریت دانش آموزان می‌شود که در اغلب شهرستان‌ها وجود دارند. بسیاری از معضلات اخلاقی و فرهنگی در میان نوجوانان و جوانان در اثر نبود برنامه‌ریزی جدید برای گذران اوقات فراغت در بین آنها بروز پیدا می‌کند.

اگر برای ایام تابستان برنامه‌ریزی نشود و نظارت روی دانش‌آموزان نباشد، به عنوان تهدید جدی تلقی خواهد شد. روان‌شناسان معتقدند برای این که بتوان علل افزایش جرم در فصل تابستان را مورد کنکاش قرار داد، باید شرایط دوران نوجوانی را جست وجو کرد. زیرا نوجوانی دوره‌ای است که فرد انرژی زیادی دارد و این انرژی باید به خوبی تخلیه شود.

این مسأله باید باعث رشد نوجوان شود و برای نوجوان و جامعه منشأ اثر باشد.نوجوان انرژی زیادی دارد که اگر نتواند بخوبی آن را تخلیه کند، به شیوه نادرست تخلیه‌اش می‌کند. اگر نتوانیم این هیجان را به نحوی هدایت کنیم، ممکن است که هیجان‌خواهی، نوجوان را به سمت فعالیت‌های خطرناک سوق دهد.

یوسفی

 

منبع: روزنامه اطلاعات

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

در همین زمینه