ایران‌بوم

مدرسه تاریخی طالقانی با همه خاطره‌هایی که برای تبریزی‌ها داشت، با خاک یکسان شد. هیچ کدام از اعتراض‌های اهالی این شهر و دانش آموختگان مدرسه طالقانی به جایی نرسید و وعده رییس سازمان میراث فرهنگی آذربایجان شرقی مبنی بر ثبت ملی این مدرسه، وعده‌ای توخالی بود.

SneakersbeShops® , Shop Online For Luxury, High-End Fashion, Expensive & Authentic Designer Brands | Air Jordan Release Dates 2021 + 2022 Updated , IetpShops , nike new arrival for men japan today live full

خبرگزاری میراث فرهنگی – گروه میراث فرهنگی – مدرسه طالقانی، یکی از قدیمی‌ترین مدارس باقی مانده از تاریخ تبریز است که سرانجام به بهانه نوسازی تخریب شد. هرچند که بسیاری از مردم تبریز به این اقدام اعتراض داشتند و پویش تشکیل داده و خواستار جلوگیری از تخریب خاطره‌هایشان و بخشی از هویت این شهر شده بودند اما هرگز این وعده‌ها عملی نشد.

مدرسه طالقانی که بسیاری از مردم تبریز در آن تحصیل کرده و تبدیل به افرادی به نام و سرشناس شدند، در چند ماه اخیر شرایط بسیار سختی را گذراند و سرانجام کابوسی که می‌ترسید، به سراغش آمد و کلنگ کارکنان نوسازی بر جانش فرود آمد.

این تخریب درحالی اتفاق افتاد که تراب محمدی، رییس سازمان میراث آذربایجان شرقی به CHN گفته بود که این مدرسه از نظر بنا و معماری چندان حایز اهمیت نیست ولی اکنون با توجه به خواسته بسیاری از مردم تبریز و اینکه بسیاری از بزرگان و اندیشمندان در این مدرسه تدریس و تحصیل کرده‌اند، سازمان میراث فرهنگی قصد دارد تا این مدرسه را در فهرست آثار ملی کند.

او همچنین خبر از آغاز رای زنی‌ها با آموزش و پرورش آذربایجان شرقی داده بود و تاکید کرد که به زودی این مدرسه در زمره آثار تاریخی ایران جای می‌گیرد.

دبیرستان آیت الله طالقانی (منصور سابق)، یکی از دبیرستان‌های به نام و قدیمی شهر تبریز به شمار می‌رود که در سال 1326 (یا1325) تاسیس شده‌است. گفته می‌شود که پرفسور هشترودی در این مدرسه دیفرانسیل به دانش آموزان تدریس می‌کرده‌است.

چندی پیش نیز به دنبال پافشاری آموزش و پرورش آذربایجان شرقی مبنی بر تخریب بنای تاریخی دبیرستان آیت الله طالقانی تبریز، در نخستین گودبرداری‌های آزمایش خاک مهندسان نوسازی مدارس استان بقایایی از استخوان‌های یک انسان کشف شد.

شهرام دبیری، رئیس سابق شورای اسلامی شهر تبریز نیز پیشتر با اعتراض به شرایط کنونی مدرسه طالقانی گفته بود که میراث فرهنگی باید متولی بناهای تاریخی در شهر باشد چرا که تاریخ هر شهر در بناها و میراث تاریخی آن نهفته است. من تعجب می‌کنم در خصوص این بنا چرا میراث فرهنگی سکوت کرده است!

او همچنین تاکید کرده بود که اعضای شورای اسلامی شهر تبریز با این اقدام به شدت مخالف است و به هر نحو ممکن مانع تخریب آن می‌شوند.

یکی از دانش آموختگان این دبیرستان می‌گوید: «قرار است فیتیله این ساختمان را بکشند پایین. صاحبش هستند و اختیارش را دارند. .... توی یک فیلم مستند دیدم که وقتی می‌خواستند استادیومی قدیمی را تخریب کنند، مسئولان شهر برای تامین هزینه ساخت استادیوم جدید، همه چیز استادیوم در حال تخریب را فروختند.»

از جمله نیمکت ها و حتی شیر روشویی ها را. پیشنهاد می کنم حتی اگر قرار است که این مدرسه تخریب شود. نیمکت های این دبیرستان و حتی آن درهای چوبی قدیمی و آن پنجره های چوبی که نصفه باز می شد و با چیزی شبیه به قلاب نگه داشته می شد را حراج کنند.

من به عنوان یکی از دانش آموزان سابق و تنبل «دبیرستان طالقانی» حاضرم یکی از آن نیمکت ها را بخرم. هم ما یک یادگاری از آن دبیرستان برای فرزندان مان نگه می داریم، هم پول ساختمان جدید جور می شود.

اما اینطور که به نظر می رسد، هرگز اقدامی برای به حراج گذاشتن این صندلی ها نشد و همه خاطره‌های این دانش آموختگان با خاک یکسان شد.