ایران‌بوم

اتحادیه آتلانتیک شمالی (ناتو)، مخوف‌ترین اتحادیه‌ای است که جهان بشریت به یاد دارد. این اتحادیه دولت‌های استعماری و امپریالیستی اروپایی و آمریکایی را دربر می‌گیرد که در سده‌های نوزدهم و بیستم، میلیون‌ها انسان را به قتل رسانده‌اند، سرزمین‌های بسیاری را به یوغ بردگی کشانده و با دسیسه، باعث جنگ‌های داخلی در این‌جا و آن‌جای جهان شده‌اند.
انسان‌کشان و برده‌دارانی که در اتحادیه‌ی آتلانتیک شمالی به گرد هم آمده‌اند، هر کدام دارای پیشینه‌ای تاریک و پر از قتل و غارت و انسان‌کشی، همراه با اشغال سرزمین‌های دیگران و به بردگی‌کشاندن انسان‌ها هستند. آن‌ها پس از بنیان‌گذاری سازمان ملل متحد، با تحمیل سامان ارباب و رعیتی بر این سازمان، از سر حق « وتو» از مجموع پنج حق « وتو»، بهره‌مند هستند و در نتیجه، سال‌هاست که جنایت‌های خود را زیر نام سازمان ملل متحد، پنهان ساخته‌اند.
قتل‌عام‌ مردم کره، قتل‌عام مردم ویتنام، یورش و ویران‌سازی یوگسلاوی پیشین، یورش و اشغال عراق، افغانستان و... همه به نام سازمان ملل متحد و مجوز این سازمان انجام پذیرفته است.
نگاهی گذرا به اعضای این اتحادیه‌ی «ضد انسانی»، نشان می‌دهد که همه‌ی آن‌ها، در کشتار انسان، اشغال سرزمین دیگران و به بردگی کشاندن مردمان، پیشینه‌ای خونبار دارند. اعضای اصلی این سازمان عبارتند از:

ایالات متحده‌ی آمریکا، کانادا، بریتانیا، فرانسه، آلمان، بلژیک، هلند، دانمارک، اسپانیا، پرتقال و... که همگی پیشینه‌ی روشنی در جنگ، کشتار مردمان، اشغال سرزمین‌های دیگران و به بردگی کشاندن انسان‌ها دارند. در زیر کشتارهای جمعی (قتل‌عام) و نسل‌کشی اعضای اصلی اتحادیه‌ی آتلانتیک شمالی (ناتو) در سده‌ی نوزدهم و بیستم میلادی، آورده شده است:
65-1860- جنگ‌های داخلی آمریکای شمالی (360 هزار تن)
1908-1886- قتل‌عام مردم کنگو وسیله‌ی حکومت بلژیک (8 میلیون تن)
1902-1899- قتل‌عام بوئرها از سوی حکومت بریتانیا در افریقای جنوبی (100 هزار تن)
1901-1900- قتل‌عام مردم چین در قیام «بوکسر»‌ها علیه اشغال‌گران آمریکایی و اروپایی (35 هزار تن) البته در این قتل‌عام، ژاپنی‌ها که امروز از حامیان بدون قید و شرط ناتو می‌باشند، دست‌اندرکار بودند.
1903- قتل‌عام از سوی امپراتوری عثمانی علیه خیزش مردم مقدونیه (20 هزار تن)
1904- لشکرکشی آلمان‌ها به نامیبیا و قتل‌عام مردم آن سرزمین (65 هزار تن)
1912-1911- نبردهای بالکان – امپراتوری عثمانی علیه مردم منطقه (150 هزار تن)
1915- قتل‌عام ارمنی‌ها از سوی امپراتوری عثمانی (2/1 میلیون تن)
1920-1915- قتل‌عام آشوری‌ها از سوی امپراتوری عثمانی (500 هزار تن)
1923-1916- قتل‌عام یونانی‌ها (350 هزار تن) و یونانیان آناتولی (480 هزار تن)
1918-1914- جنگ جهانی نخست (20 میلیون تن)
1919-1917- یونانیان علیه عثمانی‌ها (45 هزار تن)
1921-1919- لهستان علیه روسیه شوروی (27 هزار تن)
1936- یورش ایتالیا به حبشه «اتیوپی» (200 هزار تن)
1939-1936- جنگ‌های داخلی اسپانیا (600 هزار تن)
1945-1939- نبرد جهانی دوم (55 میلیون تن)
1949-1946- جنگ‌های داخلی یونان (50 هزار تن)
1954-1946- نبرد فرانسه علیه ویتنام (600 هزار تن)
1953-1950- نبرد آمریکا در کره (3 میلیون تن)
1962-1954- قتل‌عام الجزایر از سوی فرانسه (383 هزار تن)
1975-1962- قتل‌عام مردم موزامبیک از سوی پرتقال (شمار کشته‌ها نامعلوم)
1973-1964- قتل‌عام مردم ویتنام از سوی آمریکا (3 میلیون تن)
1999-1980- سرکوب خیزش کردها از سوی حکومت ترکیه (35 هزار تن)
1991- لشکرکشی آمریکا همراه با متحدان به عراق (85 هزار تن)
1999- نبرد ناتو علیه یوگسلاوی (20 هزار تن)
2001- یورش ناتو به افغانستان که هنوز هم ادامه دارد (بیش از پانصد هزار تن که از آن 40 هزار تن در عملیات مستقیم جنگی کشته شدند)
2003- یورش آمریکا و متحدان به عراق و پی‌آمدهای آن که هنوز هم ادامه دارد (بیش از یک میلیون تن که از آن شماره 140 هزار تن در عملیات مستقیم جنگی کشته شدند).

هم‌چنین استعمارگران پیشین یعنی بریتانیا، فرانسه، بلژیک و پرتقال، باعث جنگ‌های داخلی در قاره‌ی افریقا شدند که آمار آن را در زیر ملاحظه می‌فرمایید:
1970-1967- نیجریه – بیافرا (800 هزار تن)
1980-1968- رودزیا (تعداد نامشخص)
1979-1969- جنگ‌های داخلی اوگاندا (300 هزار تن)
1979-1969- جنگ‌های داخلی گینه‌ استوایی (50 هزار تن)
1972- جنگ‌های داخلی بروندی (300 هزار تن)
1979-1972- جنگ‌های داخلی رودزیا / زیمباوه (30 هزار تن)
1978-1975- جنگ‌های داخلی اتیوپی (5/1 میلیون تن)
2002-1975- جنگ‌های داخلی آنگولا (500 هزار تن)
1993-1976- جنگ‌های داخلی موزامبیک (900 هزار تن)
1990-1982- جنگ‌های داخلی چاد (40 هزار تن)
2002-1983- جنگ‌های داخلی سودان (2 میلیون تن)
2004-1998- جنگ‌های داخلی سومالی (550 هزار تن)
1989- جنگ‌ های داخلی لیبریا (220 هزار تن)
1989- جنگ‌های داخلی اوگاندا (30 هزار تن)
1997-1991- جنگ‌های داخلی کنگو (800 هزار تن)
2000-1991- جنگ‌های داخلی سیرالئون (200 هزار تن)
1999-1992- جنگ‌های داخلی الجزیره (150 هزار تن)
1997-1993- جنگ‌‌های داخلی کنگو برازاویل (100 هزار تن)
2005-1993- جنگ‌‌های داخلی بروندی (200 هزار تن)
1998- جنگ کنگو با زئیر – رواندا و اگاندا علیه زیمباوه. آنگولا و نامیبیا (8/3 میلیون تن)
200-1998- جنگ اتیوپی علیه اریتره (75 هزار تن)
2009-2003- جنگ‌های دارفور (300 هزار تن)

بن‌نبشت‌های اصلی:
Charny: Genocide – A Critical Bibliographic Review (1988)
Stephane Courtois: Black Book on Comrnunism (1995)
Clodfelter: Warfare and Anned Conflicts (1992)
Elliot: Twentieth Century Book of the Dead (1972)
Bouthoul: A List of the 366 Major Armed Con flicts of the period 1740-1974, Peace Research (1978)
R.J. Rummel: Death by Government – Genocide and Mass Murder (1994)
Matr White,s website
Several general textbooks of 20th century history