زیست بوم
به مناسبت روز جهانی تالابها - تالابها؛ کلید سازگاری با تغییر اقلیم
- زيست بوم
- نمایش از شنبه, 11 اسفند 1397 21:34
تالاب های ساحلی مانند باتلاق ها، مانگروها، بسترهای پوشیده از علفهای دریایی و صخره های مرجانی مانند ضربه گیر عمل می کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، سطح (CO۲) در اتمسفر ما در مقایسه با زمانهای پیش از صنعتی شدن به ۴۰% افزایش یافته است. به منظور محدود کردن اثرات تغییر اقلیم، جامعه جهانی از طریق توافق پاریس بدنبال تثبیت و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای(GHG) است تا بدین وسیله افزایش میانگین دمای جهانی را در این قرن به زیر ۲ درجه سانتی گراد محدود کند.
تالاب ها یک راهکار طبیعی هستند
تنها در ۳۵ سال اخیر تعدد بلایای طبیعی در سرتاسر جهان بیش از دو برابر گشته است و ۹۰% این بلایا مرتبط با آب هستند. پیش بینی می شود حتی آب و هوای نامساعد وخیم بیشتری هم در پیش رو باشد. تالاب ها نقش قابل توجهی را در موازنه و تثبیت انتشار گازهای گلخانه ای(GHG) بازی کرده و اثرات تغییر اقلیم را تعدیل می کنند.
تالاب ها به عنوان یک بافر (میانجی) برای خطوط ساحلی در برابرآب و هوای طوفانی عمل می کنند تالاب های ساحلی مانند باتلاق ها، مانگروها، بسترهای پوشیده از علفهای دریایی و صخره های مرجانی مانند ضربه گیر عمل می کنند. آنها شدت امواج طوفان و سونامی ها را کاهش می دهند و از ۶۰% افرادی که در طول خطوط ساحلی زندگی یا کار می کنند در برابر سیل، خسارت مالی و تلفات جانی محافظت می کنند.
تالابها، سیل ها و خشکسالی ها را کاهش می دهند
تالاب های داخلی مانند دشت های سیلابی، رودخانه ها، دریاچه ها و باتلاق ها شبیه اسفنج عمل می کنند، بارش مازاد را جذب و در خود ذخیره می کنند و طغیان های سیلابی را کاهش می دهند. تالاب ها درطول فصول خشک در اقلیم کم آب، آب ذخیره شده در خود را آزاد می کنند، شروع خشکسالی ها را به تاخیر می اندازند و کمبود آب را به حداقل می رسانند.
تالاب ها بطور طبیعی کربن را جذب و ذخیره می کنند
تالابها ، مانگروها و علف دریایی، مقادیر عظیمی از کربن را در خود ذخیره می کنند.
تالابها حدود ۳% از زمین سیاره ما را می پوشانند و از تمامی کربن موجود بر روی زمین تقریباً ۳۰% (دو برابر میزان کربنی که تمامی جنگل های جهان در خود ترسیب کرده اند) را ذخیره می کنند. تالاب ها اثربخش ترین بستر ترسیب کربن روی زمین هستند.
ما نباید تالابهایمان را خشک کنیم
در زمانی که (تالاب ها غالباً ) برای کشاورزی، خشکانیده یا سوزانده می شوند، آنها از یک بستر ترسیب کربن خود به یک منبع کربن تبدیل می شوند که در طول قرن ها، کربن ذخیره شده را به درون اتمسفر نشر می دهند.
انتشار (CO۲) از تالاب های های خشکانیده و سوزانده شده، معادل ۱۰% از همه دی اکسید کربن منتشر شده سالیانه از سوخت های فسیلی است.
ما باید از تالاب هایمان محافظت کرده و آنها را احیا کنیم
استراتژی متناسب در پاسخ به تغییر اقلیم باید شامل بهره برداری خردمندانه از تالابها باشد. ما ۳۵% از تالابهای جهان را از سال ۱۹۷۰ تا کنون از دست داده ایم. افراد، جوامع و دولت ها باید با هم کار کنند تا از این اکوسیستم های شگرف که به ما کمک می کنند در مواجهه با تغییر اقلیم، بهتر آماده و سازگار شویم و بر آثار آن غلبه کنیم محافظت کنیم.
ما در مواجهه با تغییر اقلیم ناتوان نیستیم
تالابها به ما کمک می کنند در مواجهه با تغییر اقلیم، بهتر آماده و سازگار شویم و بر آثار آن غلبه کنیم.
به گزارش خبرگزاری مهر، بزرگترین پروژه احیای جنگلهای مانگرو جهان در مناطق Casamance و Sine Saloum در کشورسنگال انجام می شود. این پروژه ها با هدف کاشت ۷۹ میلیون اصله درخت مانگرو در بیش از ۱۰، ۰۰۰ هکتار انجام می‌شوند تا به احیای بخشی از ۴۵۰۰۰ هکتار جنگلی کمک کند که از دهه ۱۹۷۰ از بین رفته اند. با احیای این تالابها، مناطق ساحلی در برابر طوفان ها حائل می شوند، شالیزارهای برنج شکوفا خواهند شد، تا ۱۸، ۰۰۰ تن ماهی اضافه در سال تولید خواهد شد، ۵۰۰، ۰۰۰ تن دی اکسید کربن (CO۲) در طی ۲۰ سال ذخیره خواهد شد و ۳۵۰ روستای محلی و ۲۰۰۰۰۰ نفر مشمول، تأمین و حفاظت خواهند شد.
تالابهای بالتیک شمالی کربن را ترسیب می کنند
احیای شدید تالابها منطقه بالتیک شمالی در حال انجام است و در حال حاضر بیش از ۲۰، ۰۰۰ هکتار آن احیا شده است. این طرح بخشی از تعهدات شورای وزیران کشورهای آتلانتیک شمالی برای «حفاظت از تالابها برای تعدیل تغییر اقلیم» است. این شورا با نمایندگی دانمارک، فنلاند، ایسلند، نروژ و سوئد برای احیای ۴۵٪ تالابها در کشورهای آتلانتیک شمالی که خشک شده بودند فعالیت می کند. تقریبا ما مسئول ۲۵% از کل انتشار سالیانه CO۲ در این منطقه هستیم. این تالابهای احیا شده به انباشتگاه و بسترهای ترسیب کربن و نه منابع کربن تبدیل خواهند شد و کمک می کنند تا گازهای گلخانه ای در جو محدود شوند.
صخره های مرجانی جنوب شرقی آسیا سونامی ها را تعدیل می کنند
همانگونه که صخره های مرجانی بدلیل افزایش دمای اقیانوسها، افزایش اسیدیته اقیانوس و آسیب مستقیم انسانی در حال مرگ هستند، به هیچ وجه نمی توان بیش از این، اهمیت آنها را برای جوامع محلی نادیده گرفت.
سونامی اقیانوس هند در سال ۲۰۰۴ را در نظر بگیرید. در هیکادوای سریلانکا، جایی که صخره های مرجانی ساحلی از طریق یک پارک دریایی محافظت می شوند، این خسارت تنها ۵۰ متر در خشکی گسترش یافت. در حالیکه در نزدیکی پرالیا، جاییکه معادن مرجانی صخره ها را تخریب کرده اند، خسارت تا ۱.۵ کیلومتر در خشکی گسترش یافت. یک مطالعه جدید نشان می دهد که یک صخره مرجانی سالم در مقایسه با یک صخره مرجانی مرده، جوامع را تا ۲ برابر بیشتر از خطرات طبیعی مانند سونامی محافظت می کند.
تالاب ها از سواحل امریکای شمالی در برابر آب و هوای شدید محافظت میکنند
در سال ۲۰۱۲، طوفان دریایی سندی از کرانه های شرقی ایالات متحده به سرعت گذشت و به ۲۴ ایالت آسیب رساند. اگر بخاطر تالاب های ساحلی نبود، حجم تخریب بسیار بدتر می بود. یک مطالعه جدید دریافت که تالاب های ساحلی در ایالات متحده آمریکا از ۶۲۵ میلیون دلار خسارتهای مستقیم سیل در طی طوفان دریایی سندی جلوگیری کردند و خسارتها را تا ۲۲% در نیمی از مناطق تحت تاثیر و در سایر نقاط تا ۳۰% کاهش داد. شدت، فراوانی و مدت زمان طوفان های دریایی آتلانتیک شمالی از اوایل دهه ۱۹۸۰ افزایش یافته است، و این مهم موجب گشته است که ۵۰% تالاب های ایالات متحده برای حفاظت لازم الاجرا باقی بمانند.
