سیوند
اتحاد بلاگر(تارنگار نویس)ها برای نجات آرامگاه کوروش بزرگ
- سیوند
- نمایش از سه شنبه, 09 فروردين 1390 16:29
- بازدید: 4590
برگرفته از خبرگزاری میراث فرهنگی (میراث خبر)
مریم حسین‌خواه
درحالی که کمتر از پنج ماه به آغاز آبگیری سد سیوند و زیر آب رفتن محوطه باستانی تنگه بلاغى باقی مانده، وبلاگشهر برای نجات مقبره کوروش بسیج شده است و می‌خواهد با بهره گیری از قدرت رسانه‌ای خود مانع از تخریب آثار به جای مانده از تمدن ایران باستان شود.
هیچ کس نمی‌داند اولین بار کدام وبلاگ، شهروندان دنیای مجازی را به کمک فراخواند، اما حالا با جستجوی هر یک از کلمات «سیوند»، «کوروش» و «تنگه بلاغی» در موتورهای جستجو فهرستی از وبلاگ‌هایی که درباره این موضوع مطلب نوشته‌ات ردیف می‌شود.
لگو ماهیوبلاگی که نقش مهمی در شکل گیری اعتراض به نشنال جئوگرافی برای جعل نام خلیج فارس داشت، با اظهار تعجب از اینکه اخبار موجود درباره چنین مساله مهمی اینقدر محدود و نامرئی است، می‌نویسد: «فکر کنم هرجای دنیا بود این به یک خبر مهم تبدیل می‌شد. قدم اول هم به نظرم همینه که همه دست کم از جریان باخبر بشوند و ببینند که چه خبره، و بعد از اون حرکت های اعتراضی بعدی می‌تونه شکل بگیره.»
ایزد بانو می‌نویسد، برای اولین بار رویه وبلاگش را تغییر داده است، تا به سهم خود قدمی در جلوگیری از تخریب این منطقه تاریخی برداشته باشد. حرف ایزد بانو این است که: «حالا که قرار است، آثار باستانی هخامنشی هم به زیر آب رود و برای همیشه فراموش شود آیندگان به ما چه خواهند گفت یعنی این قدر محوطه تاریخی پاسارگاد و پارسه بی‌ارزش است که مسیر آبگیری سدی حتی به قیمت از رفتن تمامی این آثار به جای مانده از هخامنشی تغییر نکند؟آیا این مکان‌های جذب کننده توریست راهی برای افزایش درآمد این کشور و رفاه این مردم نیستند؟؟»
قصر سبز
از دیدگاه دیگری به ماجرا نگاه کرده و با اشاره به تلاش مردم مصر که با ایجاد کمیته جهانی به رهبری یونسکو توانستند مانع از تخریب معابد نوبی به خاطر ساخت سد اسوان شوند، می‌گوید: «اگر همه با هم بخواهیم می توانیم کل وبلاگستان را باخبر و متحد کنیم،هرکس فقط باید به سهم خود اطلاع رسانی کند، شک نکنید که طولی نمی‌کشد که فراگیر می شود. پس همین امروز شروع کنید و تا جایی که می‌توانید دیگران را از این موضوع باخبر کنید، تا به یک نتیجه واحد برسیم. مطمئن باشید اگر اقدامی نکنیم همانند منطقه باستانی ایذه، تمدن این منطقه با تمام محفوظاتش به زیر آب می رود، در حالی که بسیاری از ملل آرزوی داشتن تمدنی مانند ما دارند.»
به قول علی اوستا نویسنده وبلاگ من ایرانیم ، که از بهمن ماه سال گذشته پیگیر این ماجرا است، « همه کشورها دارن می گردن که یک دکمه تاریخی پیدا کنند و اون رو علم کنند که بله، ما تمدن داریم و فرهنگ و تاریخ داریم. ولی ما داریم کاری می کنیم که فقط اسکندر انجام داده است .»
اوستا با اشاره به تلاش خودجوش کاربران ایرانی برای اعتراض به جعل نام خلیج فارس، نوشته است: «همین چند وقت پیش بود که مجله نشنال جؤگرافیک اسم این خلیج همیشه فارس را به خلیج ع ر ب ی تغییر داده بود و چندتا از جزیره هامون رو متعلق به امارات دانست ؛ اون موقع بود که دیدم مردم چگونه بدون هیچ سازماندهی و برنامه ریزی شروع کردن به اعتراض نسبت به این تغییر نام صدا و سیما و دولتمردان هم در کنار و دوشادوش مردم نسبت به این بی احترامی اعتراض کردند، کاربران ایرانی چگونه BOX مجله مذبور رو با سیل اعتراضشون پر کردند، بمبهای اینترنتی در گوگل و ... ؛ اون وقت بود که حرکت رو به جلوی ما ایرانی ها باعث عقب نشینی این مجله آمریکایی و صهیونی و مافیایی و... شد. اونها از ایرانی ها عذرخواهی کردند و ما هم پذیرفتیم. ولی حالا چی شده، کجان اون مردمی که این حماسه رو آفریدن؛ چرا ساکت نشستیم. شوخی که نیست صحبت چندین هزار سال تمدن و تاریخ، به همین راحتی ساکت نشستیم .»
ف. م. سخن
نیز با تاکید بر اینکه فاجعه آب بستن این منطقه کم اهمیت‌تر از توپ بستن مجسمه بودا توسط طالبان نیست، از تک تک وب لاگ نویسان تقاضا کرده به هر نحو که می‌توانند اعتراض‌شان را منعکس کنند و از مجامع بین المللی برای پیشگیری از این فاجعه ی ملی یاری بخواهند.
این طرز فکر که فقط فشارهای خارج دراین گونه مسائل جواب می‌دهد، سابقه تاریخی دارد و به قول سمیرا
« ما همیشه باید منتظر باشیم دیگر کسان از آن گوشه دنیا برای هویت ملی ما دل بسوزانند. درست مثل قضیه میدان نقش جهان اصفهان که اگر پادرمیانی و فشار یونسکو نبود، شهرداری اصفهان کوتاه نمی‌آمد...اما هشدارهای یونسکو آنها را مجبور به عقب نشینی کرد.»
در رابطه با سد سیوند هم اولین هشدار برای زیر آب رفتن محوطه باستانی تنگه بلاغى و نابودی جاده باستانى پرسپولیس به پاسارگاد و تخریب تدریجی آرامگاه کوروش دی ماه سال گذشته از سوی روزنامه گاردین به صدا درآمد و پس از آن بود که بلاگرها و روزنامه نگاران کم کم به فکر جلوگیری از تخریب این منطقه افتادند.
بلاگرها بنا به سنت اعتراضات وبلاگی، در یک اقدام فراگیر اطلاعات لازم در رابطه با این موضوع را در صفحه‌های شخصی خود قرار داده‌اند و حتی برخی از وبلاگ‌ها همچون
سرزمین آفتاب ، مجموعه‌ای از مطالبی را که در خبرگزاری میراث فرهنگی درباره سد سیوند و تخریب تنگه بلاغی منتشر شده، در اختیار خوانندگانشان گذاشته‌اند و از همه خواسته‌اند که این مجموعه لینک‌ها را در وبلاگ‌هایشان قرار دهند. برخی دیگر هم با تهیه یک طومار اینترنتی که تا این لحظه بیش از 3000 نفر آن را امضا کرده‌اند، خواستار توقف این طرح شده‌اند.
در پی فراگیر شدن این اعتراضات کانون مدافعان حقوق بشر نیز اعلام کرده است که در اولین فرصت شکایتی را از مجریان طرح آبگیری سد سیوند به عنوان مخربان میراث فرهنگی ایران به مراجع قضایی تقدیم می‌کند.
