یادمان

پایان تجاری سازی اماکن تاریخی - این خشت‌ و آجرها چقدر می ارزند؟

با رویه جدید، قیمت گذاری روی خشت و آجر‌ها متوقف می‌شود و رویکرد فرهنگی نسبت به ارزش این ابنیه پررنگ خواهد شد؛ رویکردی که تأکید دارد، باید یک از بنای تاریخی همچون میراث و سند هویت تاریخی ملت ایران پاسداری کرد، ولو این که حفظش، مستلزم هزینه‌هایی باشد؛ همان گونه که هیچ شخصی، شجره نامه‌اش را به واسطه آن که حملش دشوار است، به زباله‌دان نمی‌اندازد.

nike-air-force-1-shadow-lucky-charms-dj5197-100-date-sortie | Footwear NIKE - nike air zoom super bad ii white gold 41mm - Sneakers - DialadogwashShops - W Air Max 2090 CT190 700 Barely Volt/Black/Atomic Pink - Low shoes , Women's shoes

در هنگامه‌ای که بیم آن می‌رفت با توسعه نگاه تجاری نسبت به آثار فرهنگی، اثری از آثار باستانی و ابینه تاریخی و فرهنگی باقی نماند و این مجموعه‌ها به مرور تخریب شوند، کار اخیر سازمان میراث فرهنگی در توقف بهره برداری تجاری و اجاره مجموعه‌های تاریخی، باعث شد نگرانی‌ها در این زمینه کاهش یافت.

به گزارش «تابناک»، بنا بر قانون، حریم منظر بناهای تاریخی ـ که‌‌ همان حریم پیرامون آن محسوب می‌شود ـ تا شعاع ۱۵۰ متری است و نباید به ساختمان هایی با ارتفاعی بیشتر از این مجوز ساخت صادر شود؛ البته به ظاهر این قانون درباره دیگر جوانب نگهداری از اماکن تاریخی نیز صادق است و نمی‌توان در حریم بناهای تاریخی، شاهد حرکت خودرو‌ها، صداهای بلند و... بود، چرا که این نوع مواجهه با آثار فرهنگی به مراتب آسیب‌زا‌تر از ساخت بناهای مرتفع در حریم اماکن تاریخی است.

بنا بر این گزارش، در سال‌های اخیر، اما شاهد تمرکز نگاه متفاوتی با آثار فرهنگی بوده‌ایم؛ نگاهی که تأکید داشت اماکن تاریخی، باید خود، همه یا بخشی از هزینه‌هایشان را تأمین کنند و به همین دلیل در پی پیش کشیدن راهکارهایی برآمدند که برای رسیدن به هدفشان راهگشا باشد؛ غافل از آن که برای چنین حرکتی، نیازمند طرح کار‌شناسی در بررسی سطح آسیب‌های وارده به اماکن تاریخی هستیم. برای همین از زمان آغاز این طرح، به مرور شاهد آسیب‌های پیاپی به بناهای تاریخی بوده‌ایم.

این رویداد البته به همین سطح نیز محدود نشد و پس از دوره‌ای حتی بازسازی بناهای تاریخی نیز با همین معیارِ ظرفیت تجاری سازی و بازدهی اقتصادی اولویت بندی شد، به گونه ای که چندی پیش و در پی انتشار گزارش‌هایی از وضعیت رو به نابودی شهرک سینمایی ـ که توسط علی حاتمی ساخته شد ـ یکی از مسئولان امر تأکید کرد که این مجموعه درآمد چند میلیونی دارد و منطقی نیست برای بازسازی و نگهداری آن، هزینه‌ای میلیاردی کرد.

نگرانی هنگامی تشدید شد که اگر بنای تسری این نگاه اقتصادی به تمامی اماکن تاریخی باشد، طبیعتاً نزدیک به بیشتر بناهای تاریخی کشور ـ که بازدهی مالی اندکی دارند ـ باید بازسازی نشوند و حداقل‌های نگهداری برای آن‌ها رعایت نشود و به سرنوشت شهرک سینمایی دچار شوند که البته این کار، تشدید شتاب مدیریت مجموعه‌های فرهنگی ـ تاریخی برای درآمدزایی بدون توجه به عوارض پیگیری چنین سیاستی را به دنبال دارد.

ارتعاشات حاصله از درام نوازی در سعدآباد در بلندمدت چه آسیبی به این مجموعه تاریخی وارد می‌سازد؟

اما در راستای درآمدزایی از مجموعه‌های تاریخی، این مجموعه‌ها در سال‌های پیش، میزبان کنسرت‌های متعددی بودند که تا روزهای اخیر نیز ادامه داشت و درآمدهای به دست آمده از این ماجرا، آنچنان مزه کرده بود که روز به روز بر تعرفه برگزاری برنامه‌های فرهنگی نظیر کنسرت‌ها افزوده شد و کار به جایی رسد که برخی گروه‌های موسیقیایی جلوی این دندان گردی بایستند و پورناظری‌ها رسماً کنسرتشان را در یکی از این مجموعه‌های تاریخی ـ که بابت محوطه بازش رقم بسیار کلانی خواسته بودند ـ لغو کردند.

با این حال به تازگی مهدی حجت قائم‌مقام و معاون تازه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری درصدد برآمده تا این نگاه تجاری را محدود و تأکید کرده از این به بعد، هر برنامه و کنسرتی که در یکی از بناهای تاریخی ـ به ویژه کاخ موزه‌ها ـ برگزار می‌شود، باید برنامه‌ای فرهنگی، ‌عام‌المنفعه و سودمند برای مردم باشد و البته از همه این‌ها مهم‌تر این که، اطمینان حاصل شود که ارتعاشات و رفت و آمد این برنامه‌ها به مجموعه‌های تاریخی آسیبی نرساند.

معاون سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با تأکید بر این‌ که پیش از دادن مجوز برای برگزاری هر برنامه‌ای در این‌گونه بنا‌ها باید موارد گوناگونی بررسی شود، اظهار کرد: در کنار ضوابط مخصوص جمهوری اسلامی ایران که باید در این موضوع بررسی شود، طبیعتا این بحث را نیز باید مد نظر داشت که این‌گونه برنامه‌ها‌ نباید آزاری برای همسایه‌های بناهای تاریخی از نظر سر و صدا و حتی ترافیک داشته باشد.

او با تأکید بر لزوم بررسی احتمال وارد شدن آسیب به بناهای تاریخی به ‌دلیل برگزاری کنسرت گفت: باید توجه داشت که در این‌گونه برنامه‌ها، احتمال لرزش بناهایی که در کنار آن‌ها کنسرت برگزار می‌شود، هست و صدای بلندگو‌ها می‌تواند به بناهای تاریخی آسیب بزند؛ بنابراین، باید چنین مواردی پیش از برگزاری هر مراسم بررسی شود.

این گفته‌ها را باید نیکو انگاشت، چرا که با رویه جدید، قیمت گذاری روی خشت و آجر‌ها متوقف می‌شود و رویکرد فرهنگی نسبت به ارزش این ابنیه پررنگ خواهد شد؛ رویکردی که تأکید دارد باید از بنای تاریخی همچون میراث و سند هویت تاریخی ملت ایران پاسداری کرد، ولو این که حفظ آن، مستلزم هزینه‌هایی باشد؛ همان گونه که هیچ شخصی، شجره نامه‌اش را به واسطه آن که حملش دشوار است، به زباله‌دان نمی‌اندازد.

• < قبلی
• بعدی >