دیده‌بان خلیج فارس

هویت خلیج فارس در اسناد تاریخی جهان

برگرفته از ایرنا

وقتی تاریخ را مرور می‌کنیم می بینیم کشتی‌های ایران در زمان هخامنشیان طول رودخانه سند را تا سواحل اقیانوس هند و دریای عمان و خلیج فارس پیمودند و سپس شبه جزیره عربستان را دور زدند و تا انتهای دریای سرخ و بحر احمر کنونی رسیدند.
داریوش برای نخستین بار در محل کنونی کانال سوئز فرمان کندن ترعه‌ای( آبراه) را داد و کشتی‌هایش از طریق همین ترعه به دریای مدیترانه راه یافتند.
در کتیبه‌ای که در محل این کانال به دست آمده نوشته شده است: من پارسی هستم. از پارس مصر را گشودم. من فرمان کندن این ترعه را داده‌ام از رودی که از مصر روان است به دریایی که از پارس آید پس این جوی کنده شد چنان که فرمان داده‌ام و ناوها آیند از مصر از این آبراه به پارس چنان که خواست من بود.
به استناد کتاب "مجموعه عهدنامه های تاریخی ایران" و "اسناد آرشیو وزارت امور خارجه"،داریوش در این کتیبه از خلیج فارس به نام "دریایی که از پارس می آید" نام برده و این در زمره نخستین مدراک تاریخی قلمداد می شود که درباره خلیج فارس موجود است.

نخستین بار یونانی‌ها بودند که خلیج فارس را "پرسیکوس سینوس" یا "سینوس پرسیکوس" که همان خلیج فارس است نامیده اند.
از آنجا که این نام برای اولین بار در منابع معتبر تاریخی که غیرایرانیان نوشته اند آمده است، هیچگونه نزدیکی نژادی در وضع آن وجود ندارد چنان که یونانیان نخستین بار، سرزمین ایران را نیز "پارسه " و "پرسپولیس" یعنی شهر یا کشور پارسیان نامیده اند بطوری که استرابون جغرافیدان قرن اول میلادی نیز به کرات در کتاب خود از خلیج فارس نام برده است.
این جغرافیدان محل سکونت اعراب را بین دریای سرخ و خلیج فارس اعلام می کند.
جستجو در سفرنامه‌ها یا کتابهای تاریخی بر حجم سندهای خدشه‌ناپذیری که خلیج فارس را "خلیج فارس" گفته‌اند، می‌افزاید.
این منطقه آبی همواره برای ایرانیان که صاحب حکومت مقتدر بوده اند و امپراطوری آنها در قرن‌های متوالی بسیار گسترده بوده هم از نظر اقتصادی و هم از نظر نظامی اهمیت خارق العاده‌ای داشته و دارد.
نام خلیج فارس بیشتر از هزار و 400 سال بطور مستمر در ادبیات مکتوب نه تنها از سوی اعراب، ترکها و ایرانیها بلکه در ادبیات تمام جهان بر پهنه آبی جنوب ایران اطلاق می‌شده است.

وجود دهها کتاب مورخین و جغرافی نویسان و صدها نقشه تاریخی و مجموعه اسناد و قراردادههای میان ایران، اعراب و سایر کشورها دلیل بارز این مهم است.
یک ایرانشناس برجسته و چهره ماندگار فرهنگی که در زمینه اسناد تاریخی خلیج فارس تحقیقات گسترده ای داشته به ایرنا گفت: سند خلیج فارس همواره تاریخ به نام و در دست ایران زمین بوده است و تا همیشه باقی خواهد ماند.
ایرج افشار سیستانی اظهار داشت: از سالها پیش اعراب همسایگان ایران سعی داشتند مالکیت ایران بر خلیج فارس را مخدوش نشان دهند و به نفع خوشان اقدام کنند.
وی افزود: گرایش های ملی ایرانیان سبب شد در این زمینه به پژوهش میدانی در منطقه خلیح فارس بپردازم.
او ادامه داد: در این زمینه با سفر به مناطق خلیج فارس اعم از کشورهای جنوبی و شمالی اسناد بهینه ای دال بر تایید نام خلیج همیشه فارس به دست آوردم.
افشار سیستانی بیان کرد: با به دست آوردن این اطلاعات کتابی را در زمینه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و بوموسی نوشتم که اکنون برای چاپ پنجم ارسال شده است.
وی افزود: این کتاب تاکنون دهها بار ترجمه و به انگلیسی و زبانهای دیگر دنیا برگردان شده و اخیرا نیز در دانشگاه زقازیق مصر به ترجمه، چاپ و نشر رسیده است.
این ایرانشناس گفت: این کتاب به عنوان سندی رسمی 100 درصد حاکمیت و مالکیت ارضی کشور ایران را بلکه برای تمام جزایر خلیج همیشه فارس نشان می دهد.
وی اظهار داشت: در مجامع بین الملل نیز این کتاب سندی معتبر برای پژوهشگران است.
او ادامه داد: بعد از آن کتاب، کتاب جزیره کیش و دریای فارس برای نخستین بار در ایران و جهان که باز هم به مقوله خلیج فارس ارتباط دارد، تالیف کردم.
او افزود: کتاب دریای پارس(خلیج فارس و دریای مکران) نیز کتابی مرجع و معتبر در ایران و فرامنطقه تشخیص داده شده که حتی در همایش اخیر کیش نیز رییس جمهور با در دست گرفتن این کتاب اظهار داشت این سند خلیج همیشه فارس ما است و این یکی از افتخارهای زندگی من است که برای کشورم انجام دادم.
وی افزود: تاکنون 30 جلد کتاب درباره خلیج همیشه فارس، دریای مکران و دریای پارس نوشته ام که اسناد معتبری برای پژوهشگران ایرانی و فرامنطقه ای محسوب می شود.
افشار سیستانی تاکید کرد: نام خلیج فارس از روزگار باستان خلیج همیشه فارس است و به همین نام خواهد ماند و این مهم به تایید سازمان ملل نیز رسیده است.

• < قبلی
• بعدی >