صنایع دستی
از صنعتگرانی که مهر اصالت گرفتهاند تا حمایتی که نیست
- صنايع دستي
- نمایش از جمعه, 30 بهمن 1394 18:03
درحالی که حدود ۵۳ صنتعگر خوزستانی مهر اصالت دریافت کردهاند اما وعده های بدون نتیجه متولیان و وجود تبعیض در حمایت از برخی صنعتگران گلایههای بسیاری را به همراه آوردهاست.
new nike football boots 2012 2017 - 002 - Nike Air Max 270 ESS Ανδρικά Παπούτσια Γκρι / Λευκό DM2462 | Converse Chuck Taylor Platform Earthy Tones Egret , Where To Buy , IetpShops , nike roshe boys size 1 midnight dress pants , 572547Cخبرگزاری میراث فرهنگی – صنایع دستی - کسب 53 مهر اصالت توسط صنعتگران استان خوزستان که تمام ملزومات آن را خود صنعتگران فراهم آورده اند نشانه وجود ظرفیت بالقوه در خوزستان است و در همین خصوص به روز کردن رشته های صنایع دستی و نیاز به حفظ اصالت اثر و تسهیل در فروش محصولات صنایع دستی ضرورت دارد.
برای به روز کردن و همچنین ترغیب صنعتگران برای ساخت دست بافته های اصیل و ممتاز خود به منظور کسب مهر اصالت هیچ اعتباری از سوی خوزستان هزینه نمی شود و آنچه اتفاق می افتند فعالیت خودجوش و رغبت خود صنعتگران و تلاش برخی کارشناسان برای نقش آفرینی موثر در همین زمینه است.
اگر برای صنعتگرانی که به صورت خودجوش تلاش کرده اند تا اثری ممتاز خلق کنند و مهر اصالت دریافت کنند انگیزه های لازم را فراهم نمایند و حتی یک آئین تقدیر برگزار کنند و به این صنعتگران سختکوش یادآور شوند که تلاش آنان چقدر اهمیت دارد بی شک در تحرک بخشیدن به مابقی صنعتگران موثر واقع خواهد شد. عمده صنعتگران از وعده های بدون نتیجه متولیان ابراز نگرانی کرده اند و از وجود تبعیض در حمایت از برخی صنعتگران گلایه دارند.
وجود بیش از 50 اثر نفیس که نشان ملی و بین المللی گرفتند می تواند مقدمه ایجاد یک موزه کوچک صنایع دستی باشد اما متاسفم که بگویم هیچ برنامه ای برای حفاظت و به نمایش گذاشتن آثاری که نشان ملی دریافت کرده اند وجود ندارد. به نمایش گذاشتن تعداد اندکی از این آثار نفیس در خانه صنایع دستی آن هم بدون در نظر گرفتن شرایط و ضوابط موزه نه در شان این آثار است و نه با هدف جذب بازدید کننده صورت گرفته است.
پیشنهاد می شود که با توجه به نفیس بودن آثار تولید شده توسط صنعتگرانی که نشان ملی گرفته اند، این آثار خریداری شوند و مورد حفاظت قرار بگیرند، چون برخی از صنعتگران وقتی متوجه می شوند که کسب نشان ملی برای آنها سودآوری نداشته و فقط گزارش عملکرد مدیران بالا رفته در نتیجه همان اثر را هم به دلیل تامین نیازهای مالی در بین مابقی سفارش های خود به فروش می رساند.
حتی برگزاری نمایشگاهی اختصاصی از صنعتگرانی که نشان ملی گرفته اند یک انگیزه قوی برای آنان محسوب خواهد شد و حتی به دلیل به وجود آمدن حس رقابت، برخی از صنعتگران ترغیب می شوند که رشد پیدا کنند.
متولیان صنایع دستی به خوبی می دانند که برخی از دست بافته های صنعتگران خوزستان در رشته های مختلف که در استان خوزستان تولید می شود به نام استانهای دیگر عرضه می شوند.
از ابتدای سال 94 تاکنون از روستاهای متعدد در خوزستان بازدید و با صنعتگران بسیاری که بیش از انگشتان یک دستشان هنرهای دستی را می دانستند دیدار کردم که صددرصد آنان از عدم حمایت کافی نگرانی هایی داشتند و از بی انگیزه بودن خود ابراز نگرانی می کردند.
بسیار دردناک است که برخی از تولیدکنندگان مواد اولیه بازار بهتری در خارج از استان خوزستان دارند. در حالی که عمده صنعتگران خوزستانی همین مواد اولیه را با مبلغ گران تری از استان دیگری خریداری می کند و این مهم باعث می شود که هزینه گزافی روی دوش صنعتگران بومی خوزستان سنگینی کند.
از زمانی که سازمان صنایع دستی با سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ادغام شد، موضوع واگذاری مواد اولیه که به آسانی و ارزان در اختیار صنعتگران قرار می گرفت منتفی شد. به همین دلیل پیشنهاد می شود که یک فروشگاه تامین مواد اولیه مرغوب از طرف اداره کل میراث فرهنگی خوزستان تشکیل و به بخش خصوصی واگذار شود.
عمده صنعتگرانی که بدون کمترین امکانات و حمایتی فعالیت می کنند، معتقدند که در حال حاضر قادر به استفاده از صددرصد توانایی خود نیستند و نیاز به تجهیزات و یا مواد اولیه بیشتر و یا ارزان تری دارند.
متولیان صنایع دستی بهتر است کمی به خود تکان بدهند و با حضور در شهرها و روستاها وضعیت صنایع دستی را سامان بدهند. در بعضی از روستاها که دهها صنعتگر وجود دارد آنان می گویند مدتهاست چشمشان به جمال کارشناسان صنایع دستی روشن نشده است. البته در این خصوص عمده کارشناسان مقصر نیستند چون شرایط لازم برای سفر و تحقیق و پژوهش فراهم نیست.
متولیان استان باید شرایط بهتری برای به روز کردن رشته های صنایع دستی فراهم کنند چون در نتیجه همین سهل انگاری ها باعث شده تا مسگری، ورشو سازی، نمدمالی، لنگ بافی، ملحفه بافی، ابریشم بافی، نساجی سنتی، مثقال بافی و... یا منسوخ شدند و یا در حال منسوخ شدن می باشند. با اینکه خود مسئولان استان مدام از نقش صنایع دستی در ایجاد اشتغال و ارزآوری سخن می گویند اما قادر به تامین بودجه لازم در زمینه زیر شاخه های آموزش و ترویج، بازرگانی و حمایت از تولید نیستند.
با این حال در این بخش توصیه من به متولیان صنایع دستی خوزستان جدا از تکمیل مستندنگاری، استانداردسازی، طراحی و نقشه برای صنایع دستی، به نتیجه رساندن اطلس صنایع دستی خوزستان است.
مجتبی گهستونی