یادمان
مسئولان، درمانی برای ترک‌های پل چوبی ندارند!
- يادمان
- زیر مجموعه: ديده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- سه شنبه, 04 اسفند 1394 10:52
- آخرین به روز رسانی در سه شنبه, 04 اسفند 1394 10:52
- نمایش از سه شنبه, 04 اسفند 1394 10:52
با خشک شدن زاینده رود شاهد تبعات دیگری همچون ترک برداشتن پل چوبی هستیم این درحالی است که مسئولان درمانی برای این درد ندارند.
cheap shoes nike dunk sb silver box collection - Low shoes - GiftofvisionShops - nike jordans retro 1 camo shoes black friday deals , Sneakers - Women's shoes | Air Jordan Sneakersخبرگزاری میراث فرهنگی - گروه میراث فرهنگی – با وجود آنکه اصفهان را به نصف جهان و زاینده رود آن می‌شناختیم اما خشک شدن زاینده رود خبری بود که جامعه را در بهت فرو برد اما چه سود که امروز ثمره آنچه را می‌بریم که در گذشته انجام داده‌ایم.
به گزارش CHN، با خشک شدن زاینده رود نه تنها مردم اصفهان تحت تاثیر قرار گرفتند بلکه میراث فرهنگی نیز از تبعات آن بی تاثیر نماند. چنانکه با این تغییراتی که خشک شدن زاینده رود در پی داشت شاهد بروز ترک‌هایی در پل جویی یا همان پل چوبی عامه مردم اصفهان بودیم.
هرچند این ترک‌ها در نخستین مراحل خود کوچک و مویی بودند اما این روزها با ادامه خشکی زاینده رود، سر باز کرده‌اند و بزرگتر شده‌اند. چنانکه طی دو هفته گذشته، بخش شاه نشین بیشترین ترک‌ها را شامل شده‌است و این ترک‌ها به پایه‌های پل نیز رسیده‌اند که احتمال تخریب را افزایش می‌دهد.
البته با توجه به تئوری‌های موجود عوامل بروز ترک در پل‌های تاریخی به چند مورد نسبت داده می‌شود. تردد بیش از حد مردم و وسایل نقلیه، جریان باد و آب شدید، زمین لرزه و یا فرسودگی و نبود مراقبت و مرمت صحیح.
این درحالی است که به گفته فعالان میراث فرهنگی اصفهان، پل چوبی طی دو دهه گذشته به صورت کامل مرمت شده‌است و قطعا خشکسالی و نبود آب زاینده رود سبب خشک شدن پل و جمع شدن خاک و پایه آن و به تبع چنین مواردی ترک برداشتن پل شده‌است.
البته طی ماه‌های گذشته، مسئولان اصفهان سعی بر آن داشتند تا با بازکردن سد، زندگی را به زاینده رود بازگردانند اما به دلیل کاهش بارندگی در پاییز امسال با اتمام 28 روز زمان توزیع آب در شبکه‌های آبیاری استان اصفهان، رهاسازی آب از سد زاینده‌رود برای کشت پاییزه کشاورزان به پایان رسید و بیش از دو ماه است که دیگر زاینده بی رود است.
با توجه به آمار موجود، بارندگی در ایستگاه‌های شاخص حوضه زاینده‌رود از ابتدای مهر تا آذر سال جاری ماه نسبت به سال گذشته بین 23 تا 84 درصد کاهش داشته و در عین حال ایستگاه چلگرد به عنوان سرمنشا تامین آب زاینده‌رود، از اول سال آبی تا امروز فاقد برف بوده است. با علم به چنین نکاتی نمی‌توان به جاری شدن زاینده رود امید داشت و قطعا ادامه روند خشکسالی می‌تواند ضررهای جبران ناپذیری را متوجه پل چوبی و سایر پل‌های زاینده رود کند. در این میان مسئولان نیز درمانی برای ترک‌های پل چوبی ندارند و هر روز شاهد ترک‌های بیشتر و گسترده‌تری بر این پل هستیم.
